Image

Άλσος ή γήπεδο: Και πάλι για τα χρόνια της Χούντας

Διακινείται εντέχνως η άποψη ότι η σχέση Νέας Φιλαδέλφειας και ΑΕΚ είναι μια σχέση χωρίς σύννεφα επί πολλές δεκαετίες κι ότι οι έχοντες αντιρρήσεις απέναντι στις προθέσεις της ΑΕΚ είναι, και υπήρξαν πάντα, 4-5 “αντικαπιταλιστές”.

Αυτό δεν ισχύει· όσοι το υποστηρίζουν ή δεν ξέρουν τι λένε ή απλώς δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, οι φορείς τέτοιων απόψεων αντικειμενικά συνταυτίζονται σήμερα με τη δημοτική αρχή Βούρου-Κωνσταντινίδη και των 17 πιονιών.

Εμείς εδώ στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” θέλουμε να είμαστε σοβαροί και να μην επηρεαζόμαστε από τις πρόσκαιρες σκοπιμότητες κανενός. Γι’ αυτό τεκμηριώσαμε πριν λίγες ημέρες πώς η Χούντα υιοθέτησε το 1969 το σχέδιο της ΑΕΚ για ισοπέδωση 27 στρεμμάτων Άλσους προκειμένου να αποκτήσει τις αθλητικές εγκαταστάσεις που επιθυμούσε. Σήμερα συμπληρώνουμε την ιστορία, αναδημοσιεύοντας ένα άρθρο του Γιώργου Κακάτσου, που δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα του Αναζήτησις στις 16 Ιουλίου 1974 (φύλλο 216). Η Χούντα δεν έχει ακόμη ανατραπεί – βρισκόμαστε στην περίοδο Ιωαννίδη, λίγες ημέρες πριν τα γεγονότα της Κύπρου.

Να ανακληθή η παραχώρησις

Εν έτει 1971 το Υπουργείον Γεωργίας με απόφασιν του τότε Υπουργού παρεχώρησε 27 στρέμματα πευκοφύτου εκτάσεως (βορείως και ανατολικώς του σταδίου ΑΕΚ) εις την Γενικήν Γραμματείαν Αθλητισμού. Και η ΓΓΑ με την σειρά της παρεχώρησε τον χώρον τούτον εις τον Α.Σ. ΑΕΚ. Τότε ο απερίφρακτος ώρος ανήκε κατά κυριότητα και νομήν εις το υπουργείον Γεωργίας. Διεκδικούσε, όμως, ο Δήμος μας τα δικαιώματά του, αφού ως πνεύμων πρασίνου, ανήκε και ανήκει εις τον λαόν της Ν. Φιλαδελφείας και κατ’ επέκτασιν εις τον πληθυσμόν της πρωτευούσης.

Παρήλθον έκτοτε 3 ολόκληρα χρόνια. Ουδείς -αυτή είναι η αλήθεια- διεμαρτυρήθη διά την παραχώρησιν των 27 στρεμμάτων, προκειμένου εις τον χώρον αυτόν να δημιουργηθή παλαί ντε Σπορ της ΑΕΚ. Διατί ουδείς διεμαρτυρήθη; Ημείς ως εφημερίς διά λόγους ευνοήτους δεν ηδυνάμεθα τότε να αντιδράσωμεν εις μίαν απόφασιν -ουσιαστικά- Κυβερνητικήν. Αναμέναμε όμως αντίδρασιν Δημοτικήν, η οποία και αυτή ουσιαστικά δεν υπήρξε.

Εις αυτάς τας περιπτώσεις ο Δήμος ως τοπική Αρχή και εκπροσωπούσα τον λαός της πόλεω είχε κάθε νόμιμον και περισσότερον κάθε ηθικόν δικαίωμα να αντιδράση εις την παραχώρησιν ενός χώρου που δικαιωματικά του ανήκει και του ανήκει.

Βεβαίως η επίσημος ΑΕΚ καλώς ενήργησε προστατεύουσα τα συμφέροντά της και επέτυχε τότε την παραχώρησιν. Αυτά όμως τα συμφέροντα της “ΕΝΩΣΕΩΣ” ήλθον και έρχονται, είτε το θέλομεν είτε όχι, εις οξείαν αντίθεσιν με τα συμφέροντα του συνόλου των κατοίκων, αλλά και της υγείας των. Το Άλσος Ν. Φιλαδελφείας εις το σύνολόν του (480 περίπου στρέμματα) αποτελεί -ίσως- τον μεγαλύτερον πνεύμονα της πρωτευούσης.

Εις ουδεμίαν δε πόλιν του κόσμου, αυτός ο πνεύμων ή έστω και ελάχιστον τμήμα του θα διετίθετο προς ανέγερσιν οιουδήποτε αθλητικού κέντρου, Νοσοκομείου, Σχολείου κλπ. Πολύ δε περισσότερον δεν θα διετίθετο εις μίαν πρωτεύουσαν όπου το ποσοστόν πρασίνου δεν υπερβαίνει το 2%! Από το σημείον και μόνον αυτό εκκινούντες αγόμεθα εις το συμπέρασμα ότι κακώς -τότε- εγένετο παραχώρησις πευκοφύτου εκτάσεως και ορθώς σήμερα ζητείται η ανάκλησις.

Θόρυβος ηγέρθη τελευταία -μέγας- ιδιαιτέρως από τον τύπον.

Κορυφαίοι χρονογράφοι και δημοσιογράφοι, όπως οι κ.κ. Ψαθάς, Μαρής, Χωριανόπουλος κλπ., ετάχθησαν ανεπιφύλακτα εναντίον της παραχωρήσεως. Ενώ σύλλογοι της πόλεώς μας και απλοί πολίται διεμαρτυρήθησαν και διαμαρτύρονται εντόνως, δια την διαφαινομένην καταστροφήν εκατοντάδων δένδρων.

Η αντίδρασις εις τον θόρυβον αυτόν -τον δικαιολογημένον έστω και καθυστερημένον- ήρθε από πλευράς διοικήσεως ΑΕΚ και του δημοσιογραφικού της οργάνου.

Δεν θα αντιδικήσωμεν μαζί τους, διότι είναι μακράν της συνηθείας της επισήμου αυτής στήλης. Αλλά, δεν δυνάμεθα να παρείδωμεν γραφέν υπό του επισήμου οργάνου της ΑΕΚ ότι “χωρίς την ΑΕΚ η Νέα Φιλαδέλφεια, θα ήταν ένα σκέτο χωράφι, θα ήταν “ιδεώδης” σκουπιδότοπος. Χάρις στην ΑΕΚ η Νέα Φιλαδέλφεια κατέστη διάσημη”…

Αιδώς κύριοι… Η Νέα Φιλαδέλφεια οφείλει την ανάπτυξί της και την ομορφιά της και τα έργα της στον υπερήφανο λαό της. Στον φορολογούμενο πολίτη της. Στην δραστηριότητα των Τοπικών της αρχόντων. Και τέλος την φήμη της την οφείλει εκτός της ΑΕΚ και στο απέραντο και μοναδικό της Άλσος. Αυτό το Άλσος που ουδείς διενοήθη ποτέ ή και κατόρθωσε -όσο ισχυρός και αν ήταν- να οικιοποιηθή [sic], γιατί απλούστατα ανήκει στο σύνολο. Αυτό το σύνολο που είτε Πελοποννήσιοι είναι, είτε Ρουμελιώτες είτε από οπουδήποτε αλλού της Ελληνικής πατρίδος κατάγονται, δεν παύουν να είναι κατοικοδημόται της Ν. Φιλαδελφείας και να έχουν δικαιώματα ως και γνώμην και κρίσιν δια θέματα τεράστια όπως είναι το Άλσος Ν. Φιλαδελφείας.

Η Νέα Φιλαδέλφεια ουδέποτε υπήρξε “σκουπιδότοπος” και δεν εντρέπονται να το γράφουν. Σκουπιδότοπος γίνεται τμήμα της περιοχής του γηπέδου μετά από κάθε ποδοσφαιρικόν αγώνα. Αυτή είναι η πραγματικότης, την οποίαν οφείλουν να γνωρίσουν όσοι προσπαθούν δια του χαρακτηρισμού των 27 στρεμμάτων ως “σκουπιδοτόπου” να πείσουν τους πάντας ότι καλώς παρεχωρήθη το τμήμα του ενιαίου και αναποσπάστου από την Ν. Φιλαδέλφεια Άλσους μας.

Ανάκλησις της παραχωρήσεως είναι η μόνη και ορθή ενέργεια. Δια στάδια και Παλαί ντε Σπορ υπάρχουν αλλού χώροι προς αγοράν. Άλση δεν πωλούνται και πολύ περισσότερον δεν παραχωρούνται έστω και αν πρόκειται προς ιστορικόν πράγματι σωματείον. Λυπούμεθα διότι τους συναισθηματισμούς και τις συμπάθειες δεν είναι δυνατόν παρά να νικήση η υγεία των κατοίκων της πασχούσης από πράσινο περιοχής.

Αυτούς τους συναισθηματισμούς έπρεπε να υπερνικήση τότε και τώρα η [διορισμένη από τη Χούντα] Δημοτική Αρχή. Αυτούς τους συναισθηματισμούς τους υπερνίκησε όταν Πυροσβεστική Υπηρεσία και τοπικός Προσκοπισμός, σε ανάλογες αιτήσεις των, βρήκαν αντιμέτωπη την ουσιώδη και δικαιολογημένη άρνησί της. Άρνησι που ήλθε σε άλσος ουχί Δημοτικής ιδιοκτησίας, αλλά του Υπουργείου Γεωργίας. Άρνησι ολίγων μέτρων και ουχί 27.223 τ. μέτρων!

Ενώ -ως προς την παραχώρησιν της ΑΕΚ- η αντίδρασις ήτο να σταλλή (όπως μας πληροφορεί από τις στήλες του “Δικεφάλου” ο τ. Πρόεδρος της ΑΕΚ κ. Χατζηχαραλάμπους) στην ΓΓΑ από τον Δήμο το υπ’ αριθ. Φ. 213/71/14/7501/16 Μαρτίου 1972 έγγραφον, δια του οποίου επετρέπετο η επέκτασις των αθλητικών εγκαταστάσεων της ΑΕΚ.

Επετρέπετο η επέκτασις εις ζωτικόν χώρον πρασίνου.

Ήδη το τμήμα των 27 στρεμμάτων περιμανδρώνεται τη βοηθεία του Δήμου. Η οριστική απάντησις εις το υπάρχον ερώτημα, περί ανακλήσεως ή όχι της παραχωρήσεως, δεν εδόθη εισέτι από Κυβερνητικής πλευράς.

Εν τω μεταξύ στα γραφεία μας καταφτάνουν συνεχώς διαμαρτυρίαι δι’ επιστολών και τηλεφωνημάτων που ζητούν την ανάκλησιν. Όλαι αι διαμαρτυρίαι στηρίζονται εις την ωμήν αλήθειαν, όπως την παρουσιάζει η ραδιοτηλεοπτική αληθής προπαγάνδα. “Φύτεψε και συ ένα δένδρο. Μπορείς”. Και φυτεύοντας και δημιουργώντας Δάση, έρχεται ένας σύλλογος ιστορικός να ζητά και να παίρνη 27 στρέμματα γεμάτα δένδρα, με το αιτιολογικόν: Είμαι ισχυρός, είμαι ιστορικός, σου έχω προσφέρει, πρέπει να μου δώσης την ζωή σου! … Ε όχι κύριοι, πάει πολύ. Την συμπαράστασίν μας ναι. Την ζωή την δική μας και των παιδιών μας ποτέ!! Γιατί ζωή μας ειδικώτερα εμάς των Φιλαδελφειωτών είναι το Άλσος μας. Άλσος που μας ανήκει απ’ όπου της Ελλάδος και αν ήλθαμε.

Και αν τελικά η διοίκησις της ΑΕΚ κατορθώση να πραγματοποιήση τα σχέδιά της στα 27 στρέμματα δάσους, για ένα πράγμα ας είναι βεβαία. Ότι πήρε από την Ν. Φιλαδέλφεια κομμάτι του πνεύμονός της και η πόλις ασθμαίνουσα δεν θα ξεχάση ποτέ την πράξιν της.

Η Εφημερίς μας συναισθανομένη τας υποχρεώσεις της έναντι των αναγνωστών της κατοίκων της Νέας Φιλαδελφείας, αλλά και της τοπικής ιστορίας, λαμβάνει την θέσιν της χωρίς συναισθηματισμούς και συμπάθειες. Υποκύπτει στην τοπική της συνείδησι, που υπαγορεύει να υψώση την φωνή της προς πάσα κατεύθυνσιν τονίζοντας. “Πρέπει, είναι ανάγκη, δια το γενικόν συμφέρον του συνόλου, αλλά και της πόλεως, να ανακληθή η παραχώρησις των 27.223 τ. μέτρων άλσους στην Αθλητική Ένωσι Κωνσταντινουπόλεως”.

Γ[ιώργος] Κ[ακάτσος]”

Λίγες ημέρες μετά απ’ αυτό το άρθρο η Χούντα θα κατέρρεε υπό το βάρος των γεγονότων της Κύπρου. Η ανάκληση της παραχώρησης του Άλσους στην ΑΕΚ έγινε από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1975, όπως επίσης υπενθυμίσαμε προ ημερών.

Ο Κακάτσος πρωτοκυκλοφόρησε την Αναζήτηση το 1963 και συνέχισε να την εκδίδει μέχρι τον θάνατό του το 2010. Ήταν ο μόνος στον χώρο του τοπικού τύπου της πόλης που κατόρθωσε να εκδίδει φύλλο για τόσο μεγάλο διάστημα. Είχε βεβαίως τις πολιτικές απόψεις του. Αποτελεί ωστόσο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι εκτός πραγματικότητας δεν υπήρξε ποτέ…

π.