Ένα κρίσιμο ερώτημα το οποίο γυρεύει και αυτό την απάντησή του από τους υποψήφιους που διεκδικούν να αναδειχθούν στην διοίκηση του Δήμου της πόλης μας, είναι και τούτο: Πόσοι είναι οι άνεργοι στην πόλη μας; Και μάλιστα κατά κλάδο, φύλο, ηλικία, επάγγελμα και μορφωτικά εφόδια;
Το πόσοι είναι οι άνεργοι δεν είναι κάποιο δευτερεύον ζήτημα· για δυο λόγους: πρώτα γιατί έχει σχέση με το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της πόλης μας και δεύτερο γιατί χωρίς την αληθινή απεικόνιση της κατάστασης στον τομέα αυτό και μάλιστα κατά κλάδο, φύλο, ηλικία, επάγγελμα και μορφωτικά εφόδια, δεν μπορεί συγκεκριμένα να διαμορφωθεί ούτε και αποτελεσματικά να διεκδικηθεί η υλοποίηση μιας άλλης πολιτικής σ’ όφελος και των ανέργων της πόλης μας.
Η απασχόληση των υποψήφιων που διεκδικούν ν’ αναδειχτούν στην διοίκηση του Δήμου της πόλης μας με το ζήτημα των ανέργων, θεωρώ ότι διευκολύνει στην πορεία την διεκδίκηση προϋποθέσεων άσκησης αρμοδιότητας και στο ζήτημα της παροχής πάσης φύσεως βοήθειας στους ανέργους, και στο ζήτημα της χρήσιμης πολύμορφης και σοβαρής επαγγελματικής κατάρτισης των ανέργων, και στο ζήτημα της τοποθέτησης των ανέργων σε θέσεις πραγματικής δημιουργικής ωφέλιμης κοινωνικά εργασίας – είναι δυνατόν δηλαδή να έχουμε, κι απ’ αυτή τη μεριά, μια μικρότερη ή μεγαλύτερη επίδραση στην οικονομικοκοινωνική κατάσταση.
Αν οι υποψήφιοι που διεκδικούν να αναδειχτούν στην διοίκηση του Δήμου της πόλης μας, οι συναισθανόμενοι τουλάχιστον τις ευθύνες τους, αποβλέπουν – και κατά την γνώμη μου πρέπει να αποβλέπουν – σε μια άλλη κατεύθυνση οικονομικοκοινωνικής ανάπτυξης, κατεύθυνση υπερνίκησης της κρίσης και των συνεπειών της στους πολλούς, τότε η απασχόλησή τους με το ζήτημα των ανέργων, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση, είναι ένα από τα καθήκοντα σημασίας και πρώτης προτεραιότητας.
Κώστας Π. Παντελόγλου
