Την Κυριακή το πρωί 17 Φεβρουαρίου 2019, ισχυριστήκατε κύριε Βούρο πως δεν έχει νόημα η διαφορετική κοινωνικοπολιτική σκοπιά εξέτασης της γύρω μας πραγματικότητας, της καθημερινής ζωής μας.
Είσαστε κι εσείς οπαδός της ομογενοποίησης.
Δεν πρωτοτυπείτε· και ο Δημήτρης Μελισσανίδης στην, ας την πούμε, συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας στις 2 Οκτωβρίου 2013 την ίδια γνώμη, θα έλεγα πιο σωστά την ίδια απαίτηση διετύπωσε – όλοι να στοιχηθούμε γύρω από τις επιδιώξεις της “οικογένειας της ΑΕΚ”, με άλλα λόγια τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών συμφερόντων με το μανδύα της ΑΕΚ.
Δεν το πέτυχε, παρά την κυβερνητική υποστήριξη των Σαμαροβενιζέλων, αλλά και των Τσιπροκαμένων, παρά την περιφερειακή υποστήριξη του Σγουρού και της Δούρου, παρά τη δημοτική υποστήριξη της Γαϊτανά και την αδρανή στάση και συμπεριφορά (εξυπηρετική των επιδιώξεών του) του Αριστείδη Βασιλόπουλου.
Διότι υπάρχουν και οι μη συμφωνούντες και βεβαίως και οι αντιτιθέμενοι λόγω και έργω, με τεκμηριωμένο λόγο και δημοκρατικής αφετηρίας έργο, τους οποίους κατέβαλε η εκ των έσω και έξω υπονόμευση και η ανοικτή βία των παρατρεχάμενων των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Αυτοί οι τελευταίοι, οι αντιτιθέμενοι δηλαδή, είναι που γνωρίζουν τι προβλέπει το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής για την πόλη μας· και ότι αυτό που προβλέπει δεν περιορίζεται στην “Αγιά Σοφιά” του Μελισσανίδη, και σωστά ανησυχούν.
Εσείς δεν ανησυχείτε· τις προβλέψεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής και τις δυσμενείς συνέπειες στους όρους ζωής των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων τις αγνοείτε – και θέλετε να ομονοήσουμε…
Περιττό να σημειώσω πως σίγουρα θα αποτύχετε σ’ αυτόν σας τον στόχο· εδώ ο Δημήτρης Μελισσανίδης απέτυχε έχοντας στο πλευρό του τους εκπροσώπους του Θεού επί της γης: τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, τον Μητροπολίτη ΝΙΦ, αλλά και τον πρεσβευτή της υπερδύναμης των ΗΠΑ και “κολοσσούς” της τέχνης και της επιστήμης (Μίκης Θεοδωράκης, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ κά.).
Μη σας ξεγελά η άδεια οικοδόμησης και τα ογκώδη μπετά του … Γηπέδου με την ονομασία “Αγιά Σοφιά” – πολλές απειλές, πολλή βία, νομοθετικές και διοικητικές ακροβασίες προηγήθηκαν για να επιτευχθούν αυτά – δια της συμφωνίας σας από τη μια, και δια της σιωπής σας επί κρισίμων από την άλλη, μην ευελπιστείτε ούτε ότι θα ομονοήσουμε, ούτε ότι θα μας αλλάξετε τα … φώτα!
Κώστας Π. Παντελόγλου