Ο παραδημοτικός Πολίτης μάς ενημέρωσε για μια δράση της “κοινωνίας των πολιτών”, όπου κάποιοι καλοί άνθρωποι ίδρωσαν για να βάλουν καινούργια πλακάκια στο γραφείο των δασκάλων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Φιλαδέλφειας και τα κατάφεραν τελικά, μετά από τρίχρονη προσπάθεια.
Αναμφιβόλως, θα πρέπει να συγχαρούμε όσους είδαν κι αποείδαν και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, και κυρίως όσους πράγματι ίδρωσαν για την τοποθέτηση των πλακιδίων στο γραφείο των δασκάλων του 6ου Δημοτικού. Πώς όμως ν’ αφήσεις ασχολίαστη την παλαιοπασοκικής υφής διατύπωση του διευθυντή κ. Δημήτρη Μελέτη, ο οποίος νιώθει, λέει, “ευτυχής που καταφέρνουμε σιγά σιγά να δημιουργήσουμε τον εργατικό, τον κοινωνικό έλεγχο, να φύγουμε από τη διάσταση πολιτείας και κοινωνίας και να πάμε στην κοινωνία των πολιτών”;
Τρία χρόνια δεν έχετε καταφέρει να πείσετε τους καθ’ ύλην αρμόδιους, αυτούς που πληρώνονται από τους φόρους όλων μας για να επιλύουν τέτοια καθημερινά πρακτικά προβλήματα, για την αναγκαιότητα του συγκεκριμένου μικρού έργου κι όταν κάποιοι γονείς και παππούδες παιδιών το επιλύουν μοναχοί τους ξαναπληρώνοντάς το από την τσέπη τους, έρχεστε να μας πείτε ότι είχαμε “εργατικό έλεγχο”;
Μπάστα, δάσκαλε. Μην κάνεις ό,τι να ‘ναι με τις λέξεις.
Η συντήρηση των σχολικών κτιρίων είναι αρμοδιότητα του δήμου και υλοποιείται μέσω της δημοτικής επιτροπής παιδείας και των σχολικών επιτροπών. Τι έφταιξε λοιπόν και χρειάστηκε να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι συγγενείς των παιδιών του σχολείου για να επιλύσουν ένα τεχνικό πρόβλημα του σχολικού χώρου; Αυτό θα έπρεπε να τονίζει στις ευχαριστίες του προς τους δράστες της παρέμβασης ο διευθυντής του 6ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Φιλαδέλφειας. Εκτός, βέβαια, αν είναι και τούτα τα χάλια “πρωτοποριακά και προοδευτικά”, όπως φαίνεται να στηρίζει και ο διευθυντής και ο παραδημοτικός Πολίτης, και η δημοτική αρχή υποθέτουμε που πρόκρινε αυτή τη λύση αντί να κάνει τη δουλειά της ως όφειλε.
Και μια μικρή όχι και τόσο θεωρητική παρατήρηση ακόμη: η έννοια του εργατικού ελέγχου σχετίζεται με την άρση της ιεραρχίας στο χώρο εργασίας, όχι με το αντίθετο…
π.