Δεν προλάβαμε να χαιρετίσουμε την έκδοση του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. του Δήμου Νέας Ιωνίας με τίτλο Η συμμετοχή των Μικρασιατών στην Επανάσταση του 1821 (βλ. τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας της 30ης Μαΐου 2021) και πληροφορηθήκαμε ότι από το Ίδρυμα “Τάκης Σινόπουλος” του Δήμου Νέας Ιωνίας, με τη βοήθεια της Τράπεζας Πειραιώς, τυπώθηκε το βιβλίο με τίτλο Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά. Ο Αγώνας του 1821 στην Ελληνική και Ξένη Ποίηση, μια ανθολογία που εκτείνεται σε 970 σελίδες.
Η ανθολόγηση είναι του Θανάση Γαλανάκη και του Μάνου Κουμή, η έρευνα υλικού η γενική φιλολογική επιμέλεια ο υπομνηματισμός του Θανάση Γαλανάκη, της Ηρώς Νικοπούλου είναι τα κοσμήματα και τα επεξηγηματικά υπομνήματα.
1500 ποιήματα και ποιητικές συνθέσεις που απετέλεσαν τον καρπό της επισταμένης έρευνας της σχετικής με το 1821 ποιητικής παραγωγής, αποτέλεσαν τη δεξαμενή από την οποία αντλήθηκε τελικά το υλικό της ανθολογίας, το οποίο περιλαμβάνει 149 εγγραφές στο ελληνικό κομμάτι της και 43 στο ξένο – δημοτική ποίηση, Ρήγας Βελεστινλής, Ανδρέας Κάλβος, Διονύσιος Σολωμός, Κωστής Παλαμάς, Άγγελος Σικελιανός, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Κώστας Κρυστάλλης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Αχιλλέας Παράσχος, Γεώργιος Σουρής, αλλά και Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Φώτης Αγγουλές, Νίκος Καββαδίας και πόσοι ακόμοι οι Έλληνες εκ των ανθολογηθέντων. Σημειώνω τον Γκαίτε, τον λόρδο Βύρωνα, τον Βίκτωρα Ουγκώ, τον Πούσκιν, τον Σέλεϊ από τους ξένους.
Ένα πλήθος πληροφοριών κατακλύζει τον ογκώδη αυτόν τόμο που μας έδωσε η συνεργασία του Ιδρύματος “Τάκης Σινόπουλος” – Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης του Δήμου Νέας Ιωνίας με την Τράπεζα Πειραιώς.
Πρόκειται για τόμο διαρκούς θαρρώ αναφοράς – εμείς εδώ στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας πάντως θα επανέλθουμε, και μάλιστα μπορώ να βεβαιώσω, όχι μόνο μια φορά.
Προσθέτω πως το Ίδρυμα “Τάκης Σινόπουλος” και το έργο του πρέπει να συγκεντρώνει την προσοχή όλων· αξιοσημείωτη η όλη δράση του τα πολλά χρόνια της ύπαρξής του – στεγάζεται σε μικρή απόσταση από την πόλη μας, στον Περισσό, στο σπιτάκι που έμενε ο γιατρός και ποιητής Τάκης Σινόπουλος. Τη δική μου προσοχή έχει απ’ αρχής συγκεντρώσει διότι εγνώριζα τη στάση και το έργο του Σινόπουλου, αλλά και λόγω της παρουσίας στο Ίδρυμα δύο σημαντικών πνευματικών ανθρώπων και φίλων μου, του Χρίστου Ρουμελιωτάκη (μέχρι του θανάτου του) και του Γιώργου Ζεβελάκη.
Κώστας Π. Παντελόγλου