Καθηγητές μαθηματικών στο Γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας (1955-1961)

Δικαιούνται θαρρώ αναφοράς στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας οι καθηγητές και οι καθηγήτριές μας στο Γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας, για δυο λόγους: πρώτον, διότι συνετέλεσαν στη διαμόρφωσή μας (και όχι μόνο διότι μας έκαναν κοινωνούς γνώσεων) και δεύτερον, διότι είναι κρίκος ουσιώδης της ιστορίας της πόλης μας.

Σκέφτομαι λοιπόν να σημειώσω εδώ μερικά γι’ αυτούς, αρχίζοντας από τους μαθηματικούς που μας δίδαξαν τα χρόνια 1955-1961.

Ξεκινήσαμε με καθηγήτρια της κυρία Μεσιτζόγλου (τη μητέρα του Άλκη Ράφτη, ο οποίος διευθύνει ό,τι τώρα πια εκφράζει το Θέατρο Δώρα Στράτου ιστορικά μα και τρεχόντως, φυλάγοντας Θερμοπύλες, τιμώντας την πόλη μας της οποίας αποτελεί εκλεκτό μέλος).

Με την προχωρημένη και κοινωνικοπολιτικά κυρία Μεσιτζόγλου κάναμε μάθημα στο μικρό σπιτάκι του επιστάτη, του Ναπολέοντα, που χρησιμοποιούνταν και αυτό ως αίθουσα διδασκαλίας, ευρισκόμενο πέρα από το υπόστεγο, προς νότον, σ’ επαφή μαζί του.

Ήταν αυστηρή, μα καλή καθηγήτρια Μαθηματικών η κυρία Μεσιτζόγλου, θυμάμαι ακόμα και το όνομά της και τη μορφή της και ας πέρασαν 60 χρόνια.

Ακολούθησε, μετά την κυρία Μεσιτζόγλου, ο καθηγητής Μαθηματικών κύριος Αγγελάτος. Ο κύριος Αγγελάτος είχε διακεκριμένη θέση στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, το Δελτίο της Εταιρείας τύχαινε των φροντίδων του· σε κάποιες από τις φροντίδες τον βοηθούσαμε, μαθητές του εμείς.

Ο κύριος Αγγελάτος, προοδευτικών αντιλήψεων, μας έκανε και γεωγραφία· δε ζητούσε παπαγαλία, μας ζητούσε να διαβάζουμε τους χάρτες επιτόπου και να συμπεραίνουμε, και τα συμπεράσματά μας να του λέμε από χάρτη πολιτικό και χάρτη γεωφυσικό.

Βγαίναμε στο προαύλιο του σχολείου, προς τα πεύκα (μιλάμε πάντα για το σχολείο το μεγάλο – το 2ο δημοτικό σχολείο δηλαδή), κρεμούσε τους χάρτες σ’ ένα δένδρο, εμείς γύρω-γύρω, και γινόταν το μάθημα της γεωγραφίας μ’ αυτό τον τρόπο – μάλιστα κάποιες φορές για το μάθημα της γεωγραφίας πεταγόμασταν στο Δάσος.

Μαθηματικά μάς έκανε και ο κύριος Στεφανίδης, μετά τον κύριο Αγγελάτο· είχε επιφορτιστεί και με τα καθήκοντα του Γυμνασιάρχη, μετά την αποχώρηση απ’ αυτή τη θέση του κυρίου Ξανάλατου και πριν την έλευση του κυρίου Μερεντίτη.

Ένας ακόμη μαθηματικός που υπηρετούσε στο Γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας εκείνα τα χρόνια, μα δεν έτυχε να μας διδάξει, ήταν ο κύριος Λεκανίδης – γιος του ο Μηνάς, μεγαλύτερος από μένα, τον συνάντησα μετά στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο ως σπουδαστή της Ανωτάτης Σχολής Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων και μετέχοντα των αγώνων του 1-1-4 και του 15% των χρόνων του ’60, αλλά και αργότερα με ευπρέπεια και συνέπεια ενεργούντα στους κόλπους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Η άλγεβρα, η γεωμετρία, η τριγωνομετρία που διδαχτήκαμε στο Γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας συνετέλεσαν στη διαμόρφωσή μας και βοήθησαν τις περαιτέρω σπουδές μας και το βίο μας…

Κώστας Π. Παντελόγλου