Ε όχι και αλλότρια (ξένα δηλαδή)!

Η “Αλήθεια” του Διαμαντή Σεϊτανίδη βάφτισε “αλλότρια” (ξένα δηλαδή) δυο ψηφίσματα που κατέθεσε η “Λαϊκή Συσπείρωση” στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας για να συζητηθούν εκτός ημερήσιας διάταξης στη συνεδρίασή του της Τετάρτης 22 Απριλίου 2015.

Αλλότρια (ξένα δηλαδή) της πόλης μας – δεν έχει δίκιο· και το ζήτημα των καθαριστριών των σχολείων αφορά την πόλη μας, και η δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων των Δήμων στην Τράπεζα της Ελλάδος το ίδιο. Επομένως καλώς η “Λαϊκή Συσπείρωση” έθεσε τα ζητήματα αυτά, και όφειλαν η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο να τοποθετηθούν σχετικά, όπως και να ενεργήσουν εν συνεχεία.

Όπως χρωστά φυσικά η “Λαϊκή Συσπείρωση” να τοποθετείται στα συμβαίνοντα περί τον γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στην πόλη μας, δίνοντας και τη δική της πρόταση γι’ αυτό το γιορτασμό – τοποθετούμενη και σχετικά με την κατάληψη του κουφαριού του “Κένταυρου”, του ευρισκόμενου στο Δάσος της Νέας Φιλαδέλφειας, και τις εξ αυτής συνέπειες στον εν εξελίξει αγώνα για την υπεράσπιση της πόλης και του πνεύμονά της, του Δάσους μας, από τα επιχειρηματικά συμφέροντα με τον μανδύα της ΑΕΚ ή όχι…

Το πλήθος των γραφτών περί την κατάληψη του “Κενταύρου”, αλλά και περί τον γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, το ύφος μερικών από αυτά, μαζί και με κάποια σχόλια που τα συνοδεύουν, καθώς και τα “Ο Βασιλόπουλος δεν θα γίνει Γαϊτανά” και “Η Δύναμη Πολιτών αντιμέτωπη με το DNA της“, που έχουν αναρτηθεί στην “Αλήθεια” του Διαμαντή Σεϊτανίδη, καταδεικνύουν κατά τη γνώμη μου την συμπολιτευτική προς την Δημοτική Αρχή σύμπλευσή του με συντηρητικό ωστόσο το πνεύμα και το γράμμα των “συμβουλών” του…

Δικαιώμά του, όμως ανάλογο δικαίωμα οφείλει να αναγνωρίσει και σ’ αυτούς που επιλέγουν να αντιπολιτευτούν, που δεν έχουν βεβαίως όλοι την ίδια αφετηρία και το ίδιο σκεπτικό, κάνοντας μια προσπάθεια να αντιληφθεί γιατί πορεύεται όπως πορεύεται ο καθένας, τις δυνατότητές του να τοποθετηθεί αλλά και σχετικά να ενεργήσει για την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, τον γιορτασμό της Πρωτομαγιάς και την κατάληψη του “Κένταυρου” – μη ξεχνώντας ωστόσο, όπως το κάνει, την “μεγάλη εικόνα” για την Πόλη μας που είναι η υπεράσπισή της μαζί και του πνεύμονά της, του Δάσους μας, από την κατάληψη των επιχειρηματικών συμφερόντων με τον μανδύα της ΑΕΚ ή όχι, κατά τα προβλεπόμενα μάλιστα από τις διατάξεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής κλπ., της Χωροταξικής Πολεοδομικής Μεταρρύθμισης, κά.

Κώστας Π. Παντελόγλου