Ποιες είναι οι προβλέψεις των υποψηφίων για το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στη Νέα Φιλαδέλφεια-Νέα Χαλκηδόνα; Το ματς μοιάζει αμφίρροπο, με λίγες κοινές παραδοχές. Αυτές οι κοινές παραδοχές, όμως, που δεν γίνονται ανοιχτά και με διαφάνεια προς τους ψηφοφόρους, καθορίζουν τις τακτικές όλων των συνδυασμών καθώς πλησιάζουμε επικίνδυνα στις εκλογές.
Πιστεύουμε ότι η σημαντικότερη απ’ τις άρρητες παραδοχές-υποθέσεις εργασίας όλων των υποψήφιων δημάρχων, είναι πως ο Γιάννης Βούρος θα πρέπει να βρίσκεται εντός του διδύμου της δεύτερης Κυριακής. Φαίνεται πως όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι θεωρούν τον Βούρο ιδανικό αντίπαλο στον δεύτερο γύρο. Τι σκέφτονται, άραγε, ότι θα συμβεί τότε; Μάλλον πως, όποιος κι αν είναι απέναντι, οι λοιποί θα υποχρεωθούν να τον στηρίξουν, ή τέλος πάντων δεν πρόκειται να στηρίξουν τον Γιάννη Βούρο, διότι αυτός έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες επικοινωνίας του με όλους τους χώρους.
Προς αμφισβήτηση αυτής της βολικής παραδοχής θα μπορούσε κανείς να υπενθυμίσει ότι η Ευτυχία Γαϊτανά, με την ίδια περίπου δημοτική ομάδα που έχει και ο Γιάννης Βούρος, βγήκε πέμπτη και καταϊδρωμένη τη δεύτερη φορά που εκτέθηκε στις εκλογές – κι αυτό διότι τα ψηφοδέλτια στην κάλπη τα ρίχνουν οι πολίτες, χωρίς απαραιτήτως να υπολογίζουν τις καραμπόλες και τις πίσω σκέψεις των υπόλοιπων υποψηφίων. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο Βούρος έρχεται με τη φόρα της θητείας του, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα φτάσει στη δεύτερη Κυριακή, όσο κι αν βολεύει άπαντες τους υποψηφίους. Οι ψηφοφόροι είχαν μιλήσει σχετικά το 2014, στον πρώτο γύρο, δίνοντας τα εξής αποτελέσματα: Βασιλόπουλος 18,32%, Γεωργαμλής 17,97%, Αράπογλου 17,76%, Απόστολος Κόντος 15,40%, Γαϊτανά 12,72%, Αγαγιώτου 8,95% και Γκούμα 8,87%.
Αν συνδυάσουμε τα αποτελέσματα του 2014 με τις μύχιες σκέψεις των αντιπολιτευόμενων του 2023, καθίσταται σαφές ότι η παραδοχή περί Βούρου στον δεύτερο γύρο, σημαίνει πως οι σημερινοί υποψήφιοι θέλουν να ελεγχθεί καλύτερα η διάδοχη κατάσταση σε σχέση με το 2013. Τότε κανείς δεν είχε επιτύχει εντυπωσιακά αποτελέσματα, κανείς δεν είχε πείσει μαζικά τους ψηφοφόρους – όπως και σήμερα, κατά την ταπεινή μας εκτίμηση – και τελικά τη νίκη πήρε ο άφθαρτος, τότε, Άρης Βασιλόπουλος, που τον στήριξε αρχικά μέχρι κι ο Διαμαντής Σεϊτανίδης.
Θα μπορούσε επίσης, και πάλι προς αμφισβήτηση της παραδοχής ότι ο Βούρος στον β’ γύρο είναι έτσι κι αλλιώς τελειωμένος, να υπενθυμίσει πόσο εύκολα ενσωμάτωσε τους Κωνσταντινίδη και Κοπελούσο, όπως επίσης και περιπτώσεις όπως τον Λέκκα, όταν τους έδωσε υποσχέσεις και πρόσβαση στην εξουσία αλλά και τις έμμισθες θέσεις της διοίκησης. Από πού προκύπτει ότι δεν υφίστανται σήμερα ανάλογοι ενδιαφερόμενοι στους άλλους συνδυασμούς; Νομίζουμε ότι η προηγούμενη εμπειρία, αλλά και ο ευκαιριακός τρόπος συγκρότησης των συνδυασμών, οι μεταπηδήσεις από Ουσταμπασίδη έως Χέλιου, θα έπρεπε να μας οδηγεί στην αντίστροφη εκτίμηση.
Σε κάθε περίπτωση, πέραν του τι μπορεί να δώσουν οι κάλπες, οι σημερινοί υποψήφιοι κάνουν ό,τι μπορούν ώστε ο Βούρος να πάρει το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό (κάτω του 43% που θα τον έβγαζε δήμαρχο απ’ την πρώτη Κυριακή!). Κι αυτό, διότι δεν θέλουν να βρεθούν σε κάποια μη προβλέψιμη αντιπαράθεση μεταξύ τους.
Στην περίπτωση που ο δεύτερος γύρος δεν περιλαμβάνει τον Γιάννη Βούρο, οι άνθρωποί του θα ρυθμίζουν εν μέρει την κατάσταση (και, βέβαια, τότε δεν θα έχει κανείς ιδιαίτερο ηθικό δίλημμα να δεχτεί τη στήριξη του Ηλία Τάφα, ας πούμε, έτσι δεν είναι;). Γι’ αυτό δεν βλέπουμε αντιπολίτευση, δεν εξειδικεύονται τα αδύναμα σημεία της διοίκησης, δεν εκτίθεται τη διοίκηση Βούρου επαρκώς ή παραπάνω απ’ όσο εκτέθηκε απ’ την αντιπολίτευση εδώ και τέσσερα χρόνια. Για όλους τους άλλους συνδυασμούς, ο Γιάννης Βούρος και οι λοιποί συγγενείς θα πρέπει να είναι μέσα στη δεύτερη Κυριακή, ώστε να βγει εύκολα έξω απ’ το παιχνίδι.
Γι’ αυτό και όλοι οι υπόλοιποι συνδυασμοί, πλην ίσως του κάπως πιο αδύναμου και δεμένου στο άρμα του εν κρίσει ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Τζέλη, πλασάρουν εαυτούς ως ιδανικούς μνηστήρες. Τι θα γίνει, όμως, αν στον δεύτερο γύρο περάσει ο Γατσούλης, ο Γεωργαμλής, ο Τομπούλογλου ή ο Σερετάκης απέναντι στον Βούρο; Σε ποιο θέμα θα εστιαστεί κατά την … «καυτή» εβδομάδα μεταξύ των εκλογικών αναμετρήσεων η αντιπαράθεση Βούρου και αγνώστου Χ;
Έλα ντε! Παραμένει ασαφές σε τι ακριβώς διαφοροποιούνται οι υποψηφιότητες των τριών πρώτων, όσον αφορά τη γενική κατεύθυνση της πόλης, συγκριτικά με τον Γιάννη Βούρο. Και οι τρεις συνδυασμοί έχουν μια κοινή αίσθηση αδυναμίας εμπρός στα όσα συμβαίνουν για εμάς χωρίς εμάς, ενώ τα προγράμματά τους είναι εκθέσεις ιδεών με τις γνωστές αδυναμίες του είδους. Μεταξύ τους ενδέχεται, πράγματι, να κάνουν συμβιβασμούς και ανταλλαγές για να πάρουν ο καθείς το κομματάκι του, ωστόσο παραμένει ανοιχτό το ερώτημα γιατί όσοι ψήφισαν Βούρο την περασμένη φορά στον δεύτερο γύρο, να προτιμήσουν κάποιον απ’ τους υπόλοιπους τρεις πολιτικά όμορους συνδυασμούς. Ίσως, τελικά, ο Βούρος στον δεύτερο γύρο να μην είναι και τόσο αδύναμος.
Πάνω σε αυτόν ακριβώς τον συλλογισμό, η Λαϊκή Συσπείρωση αυτοπλασάρεται ως πιθανός διεκδικητής της άλλης θέσης προς τον δεύτερο γύρο, με στόχο να εκφράσει ένα κλίμα ριζικής ανατροπής. Σε αυτό συμβάλλει η υποστήριξη μέρους παλαιών στελεχών της Δύναμης Πολιτών στον Νίκο Σερετάκη, ακόμη και με ανοιχτά κριτικό τρόπο (δείτε για παράδειγμα τη δημόσια τοποθέτηση του Γιώργου Κατερίνη, πού αλλού, στο Facebook).
Το 2014 συνέβη, πράγματι, αυτή η «ριζική ανατροπή» με την απρόσμενη για πολλούς εκλογή του Άρη Βασιλόπουλου. Θα άξιζε όμως κανείς να σκεφτεί ποια είναι σήμερα η επιρροή των συγκεκριμένων στελεχών στους ψηφοφόρους. Αν είχαν επαρκή επιρροή στην πόλη, γιατί αποσύρθηκε απ’ το παιχνίδι η Δύναμη Πολιτών; Και γιατί δεν βγαίνουν τουλάχιστον να μιλήσουν ανοιχτά για τη μετακίνηση;
Τέλος, από πού προκύπτει ότι οι λοιποί υποψήφιοι θα στηρίξουν τον Σερετάκη και το ΚΚΕ για να ξεφύγουν απ’ τον Βούρο και τα δικά του παιδιά; Μήπως απ’ την παλαιότερη παράδοση στήριξης στον Σάββα Σταματιάδη από συντηρητικότερες δυνάμεις; Ή ο Σερετάκης μπορεί να εμφανίζεται ως ανανεωτής όπως εμφανίστηκε ο Βασιλόπουλος; Θεωρούμε ότι και τα δύο πρότερα παραδείγματα δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται με επάρκεια ως πιθανά σενάρια σε περίπτωση που η Λαϊκή Συσπείρωση βρεθεί στον δεύτερο γύρο απέναντι στον Βούρο. Επιπλέον, είναι σαφές ότι η πλευρά της Λαϊκής Συσπείρωσης μπορεί να καλοβλέπει το ενδεχόμενο να πάει στον δεύτερο γύρο, όχι όμως για να ανοίξει την οπτική της πέρα απ’ τη στενή κομματική γραμμή. Να το πούμε αλλιώς, ο Σερετάκης δεν είναι και δεν θα γίνει Πελετίδης, γιατί η αντικειμενική του θέση στην κοινωνία μας διαφέρει πολύ απ’ τη θέση του πατρινού γιατρού.
Όπως λένε, αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα, θα ήταν παράνομες (και υπήρξαν, στην Ελλάδα, όποτε και για όσο το αποτέλεσμά τους δεν μπορούσε να ελεγχθεί). Απ’ τη σκοπιά ενός κατοίκου της πόλης ένας μόνο τρόπος υπάρχει να πάμε παρακάτω: να πάψουμε να αναθέτουμε την αναγνώριση και την αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων σε ανθρώπους που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τα αναγνωρίσουν και να ενεργοποιηθούμε τόσο για την αναγνώριση των προβλημάτων που ταλανίζουν τη ζωή μας, όσο και για τον συστηματικό δημόσιο έλεγχο, όποιος κι αν αναλάβει τη δημοτική αρχή από την πρώτη του Γενάρη…
π.
