Ο Κώστας Ευαγγελινός, σε άρθρο του στο dekeleias.gr, σημειώνει:
“Χωρίς να έχουν κατατεθεί, μέχρι στιγμής, συνολικά προγράμματα των συνδυασμών παρά μόνο αποσπασματικές τοποθετήσεις σε επιμέρους θέματα υπάρχουν δείγματα γραφής, μέσω δηλώσεων αλλά και πράξεων, που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη δύο διαφορετικών προσεγγίσεων στην επίλυση των προβλημάτων μία οικονομίστικη που προσβλέπει σε μια ακαθορίστου και θολού περιεχομένου ανάπτυξη και μία σύγχρονη προοδευτική προσέγγιση που θα στοχεύει σε μία βιώσιμη πόλη“.
Δεν ξέρουμε βάσει ποιων δειγμάτων γραφής κάνει αυτή την ταξινόμηση σε οικονομίστικες και βιώσιμες προσεγγίσεις ο Κώστας Ευαγγελινός. Εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε. Θεωρούμε ότι μάλλον υπερτιμά ο έμπειρος συμπολίτης τα υφιστάμενα δείγματα γραφής (ή, αντίστροφα, υποτιμά τους όρους που χρησιμοποιεί για να ταξινομήσει αυτά τα δείγματα). Ισχύει βέβαια πως δεν έχουμε συνολικά προγράμματα των συνδυασμών, ωστόσο εμείς αμφιβάλλουμε αν θα αποκτήσουμε και ποτέ, κρίνοντας απ’ την εμπειρία των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων.
Ισχύει επίσης ότι ελλείψει επεξεργασμένων προγραμμάτων η ψήφος καθίσταται κουμπαριλίκι των 400 υποψηφίων και η επόμενη μέρα της (κάθε) πόλης δεν επηρεάζεται καθόλου από τη διαδικασία της ψηφοφορίας, η οποία ξεχνιέται πριν καν αναλάβει ο νέος δήμαρχος, λες και ήταν ο αγώνας της προηγούμενης Κυριακής. Στην περίπτωσή μας, λόγω και του επικίνδυνου κορπορατισμού, για τον οποίο έχουμε ξαναγράψει, ισχύει και το καβαφικόν “οι βάρβαροι σαν έρθουν θα νομοθετήσουν”, το οποίο συμμερίζονται ορισμένοι συνδυασμοί και γι’ αυτό δεν προβλέπεται να μας τιμήσουν με πρόγραμμα.
Έχει δίκιο, όμως, ο Κώστας Ευαγγελινός όταν λέει ότι “τα προβλήματα δεν είναι ουδέτερα, οι λύσεις και οι πολιτικές δεν είναι ουδέτερες έτσι και η ‘συμμετοχή’ δεν μπορεί να είναι ουδέτερη”. Θ’ άξιζε, λοιπόν, αφού θέτει ορθά αυτό το ζήτημα, να μην πετάει τη μπάλα στην κερκίδα στην ίδια την περιγραφή των προβλημάτων: “Σε όλους είναι γνωστά τα προβλήματα [που έχουν συσσωρευτεί στον ιστό της πόλης], δεν χρειάζεται περιγραφή”, αποφαίνεται ο Ευαγγελινός. Συμφωνούμε όμως πράγματι όλοι στο ποια είναι τα προβλήματα, ποια η αιτία τους, για να πάμε παρακάτω τη συζήτηση;
Αν πράγματι επιθυμούμε διάλογο, θα έπρεπε να μην καταργεί κανείς το περιεχόμενό του λέγοντας το εύκολο “όλοι τα ξέρουμε”. Και θα έπρεπε να βασιζόμαστε όχι μόνο στα εμπειρικά, αλλά και στα επιστημονικά δεδομένα, καθώς υφίστανται εργαλεία ανάλυσης των πραγμάτων που μπορούν να μας εξυπηρετήσουν, ακόμη κι αν δεν … βγάζουν πάντοτε τα πολιτικώς επιθυμητά αποτελέσματα. Κι υπάρχουν και πράγματα που μπορεί να είναι απλώς εντυπώσεις μας, και ως γνωστόν τα φαινόμενα απατούν.
Εντελώς ενδεικτικά, ο Κώστας Ευαγγελινός εκτιμά ότι υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην πόλη από την “περαιτέρω συσσώρευση πληθυσμού και δραστηριοτήτων” στην πόλη, αλλά οι στατιστικές της ΕΛ.ΣΤΑΤ. δείχνουν μικρή μείωση των κατοίκων μεταξύ 2011 (Δήμος: 35.556, ΝΦ: 25.734, ΝΧ: 9.822) και 2021 (Δήμος: 34.958, ΝΦ: 25.198, ΝΧ: 9.760), άρα δεν είναι ακριβώς όπως τα λέει – μάλλον είναι οι δραστηριότητες που επιβαρύνουν, όχι ο μόνιμος πληθυσμός.
Σε κάθε περίπτωση, ο Κώστας Ευαγγελινός έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει στην προετοιμασία του προγράμματος που θα προτείνει ο Γιάννης Τζέλης, και τίθεται και ο ίδιος υπό κρίσιν ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, οπότε όταν με το καλό μας δώσει την αναλυτική δική του περιγραφή της βιώσιμης πόλης και των ρεαλιστικών πολιτικών που μπορούν να εφαρμοστούν για να επιτευχθεί, θα έχουμε την ευκαιρία να τη σχολιάσουμε, από τη σκοπιά των συμφερόντων των κατοίκων αυτής της πολύπαθης, μη βιώσιμης πόλης.
π.
