Οι επικριτές της Λιάνας Κανέλλη είναι δύο λογιών: Οι κακοπροαίρετοι και οι καλοπροαίρετοι – θαρρεί άραγε πως με το ύφος και το λεκτικό της πείθει τους καλοπροαίρετους διαφωτίζοντάς τους;
Και κάτι ακόμα: στην απάντησή της υπάρχει και μια υποτίμηση της επιβίωσης έναντι της πραγματικής ζωής (η οποία φυσικά δεν μπορεί να διεκδικηθεί αν δεν προηγηθεί η επιβίωση – αυτό μας το κληροδότησε ο Δημήτρης Γληνός στο Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ).
Ανεπίτρεπτη θαρρώ επίσης τη συμπερίληψη του “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;” (κατ’ απομίμηση του τίτλου του βιβλίου της Πέτρουλα) στην απάντησή της – τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις…
Κώστας Π. Παντελόγλου