Να κάποια λόγια του: “…θέλουμε να τονίσουμε αυτό που είναι για μας η αυτοδιοίκηση: ένας χώρος-κύτταρο για τη ζύμωση ιδεών…” – κι ακόμη: “…χρειάζεται να προτάξουμε το αυτοφυές κοινωνικό φαντασιακό, τις αφηγήσεις που εμείς οι ίδιοι παράγουμε για την πόλη μας και την ποιότητα ζωής μέσα σε αυτήν”.
Πού ειπώθηκαν αυτά; Στην εκδήλωση της μεταλλαγμένης “Δύναμης Πολιτών” στις 20 Φεβρουαρίου 2019 στο ΠΠΙΕΔ.
Ο Αριστείδης Βασιλόπουλος, είναι πια φανερό, δε γνωρίζει τι είναι Δήμος!
Ο Δήμος δεν είναι think tank, είναι εξουσία – εξουσία ωστόσο υπό την πνιγηρή λαβή της εθνικής και υπερεθνικής εξουσίας, και των πολύμορφων στηριγμάτων τους.
Οι συνεπείς δε Δημοτικές Αρχές δε φαντασιώνονται, δεν αφηγούνται, αλλά πράττουν προς υπεράσπιση της πόλης και των κατοίκων της που εκπροσωπούν, εξηγώντας συνάμα και προγραμματίζοντας.
Δεν υπερίπτανται της σκληρής πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί στην οικονομία, στην κοινωνία, στην πολιτική.
Δεν αμπελοφιλοσοφούν, πράττουν (αφού ενημερώσουν τον κόσμο, πάρουν τη γνώμη του, συζητήσουν σε Συνελεύσεις και στο Δημοτικό Συμβούλιο και υπάρξουν αποφάσεις).
Η σύμπλευση του Αριστείδη Βασιλόπουλου με τη Χρυσάνθη Κεχρολόγου και το Εργαστήριο “Φιλοσοφικής Έρευνας πάνω στο Φαντασιακό” του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι φανερό πια, τον έχει απορροφήσει και αποπροσανατολίσει, αν ήταν φυσικά ποτέ σωστά και ειλικρινά προσανατολισμένος περί τα αυτοδιοικητικά…
Κώστας Π. Παντελόγλου