Διάβασα στο 902.gr την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018 στην αίθουσα που πραγματοποιήθηκε το 9ο συνέδριο του κόμματος το 1973 στην Ανατολική Γερμανία, ομιλία ενταγμένη στο πλαίσιο του γιορτασμού των 100 χρόνων του.
Τι θα είχα να παρατηρήσω;
Πρόκειται για μια καταπληκτική ομιλία-συνόψιση όσων κατά καιρούς, επί δεκαετίες, έχει γράψει στον Ριζοσπάστη, στην Κομ-επ και σε βιβλία του, όλα έκδοση της “Σύγχρονης Εποχής”, ο κατεδαφιστής των τοποσήμων του διεθνούς και ελληνικού κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος, όπως ήδη τον έχω χαρακτηρίσει, Μάκης Μαΐλης.
Πλάκα-πλάκα, το καβάλησαν το καλάμι τα παιδιά· θαρρούν πως μελέτησαν και πως έβγαλαν συμπεράσματα γύρω από το τι φταίει που πισωγύρισε η κοινωνική εξέλιξη· κρίνουν πως έχουν τα φόντα για μια τέτοια σοβαρή εργασία, και αντί να προσθέσουν τις δυνάμεις τους με άλλες, που νοιάζονται να βάλουν κάποιο φρένο σε δραματικές κοινωνικές εξελίξεις, περί άλλα τυρβάζουν.
Γιατί άραγε;
Κώστας Π. Παντελόγλου
