Δύο μόλις φύλλα του παραδημοτικού Πολίτη άρκεσαν για να φανεί η συνειδητά κακή του σχέση με την αληθινή ιστορία – η αναδρομή του για την “Αγιά Σοφιά”, το ιστορικό για το Δάσος και το χρονικό για την υπεράσπισή του, τα περί τις συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη στη Νέα Φιλαδέλφεια προδικτατορικά, τα των ενεργειών της Δημοτικής Αρχής σχετικά με την αποστολή παιδιών σε κατασκηνώσεις, μαρτυρούν γι’ αυτό.
Δε θα προσπαθήσω για τη διόρθωση των γραφομένων, και τούτο διότι από τον παραδημοτικό Πολίτη επιχειρείται συνειδητά να γραφεί “ιστορία” με βάση τη σκοπιμότητα κυρίως και τις γνώσεις της ομάδας, που αν και βρέθηκε επικεφαλής του Δήμου ενδιαφέρεται μόνο για την παραμονή της στη θέση αυτή και τίποτε άλλο.
Ας γνωρίζουν όμως οι της ομάδας Βασιλόπουλου:
Πρώτον, ότι ακόμα ζω, αν και ασθενής· δεν έχω πεθάνει, και
Δεύτερον, κατέχω καλά τα της πρόσφατης και παλαιότερης ιστορίας της Νέας Φιλαδέλφειας, κατέχοντας και τα σχετικά τεκμήρια· ας το έχουν κι αυτό υπόψη τους.
ΥΓ. Και οι αναγνώστες του Κόσμου της Ν. Φιλαδέλφειας από τον Αύγουστο του 1984, καθώς και των Ντοσσιέ του Ιστορικού Αρχείου Νέας Φιλαδέλφειας και του Κόσμου της Ν. Φιλαδέλφειας ως εκδόσεως ιστορίας παιδείας και πολιτισμού, αλλά και των εργασιών μου με θέματα φιλαδελφειώτικης ιστορίας, μαζί και του πρόσφατου βιβλίου μου Πλατεία Πατριάρχου, η καρδιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Κτίσματα, πρόσωπα και γεγονότα, κατέχουν αληθή γνώση ιστορίας της Νέας Φιλαδέλφειας.
Κώστας Π. Παντελόγλου
