Συμβαίνουν πράγματα στην Πατρίδα μας, μα και στην Πόλη μας, που έχουν επιπτώσεις στην ζωή των πολλών, επιπτώσεις άμεσες αλλά και επιπτώσεις που θα βιώνουμε εντονότερα καθώς ο χρόνος θα περνά.
Επιπτώσεις δυσμενείς φυσικά σε όλους τους τομείς, και παρά ταύτα φαίνεται κανείς να μην αντιδρά – αυτό το τελευταίο ωστόσο δεν είναι ακριβές. Αντιδράσεις υπάρχουν, οι μετά γνώσεως όμως και σε ορθή κατεύθυνση είναι ακόμα λίγες.
Αναπόφευκτο αυτό για έναν που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και προσπαθεί για την σε θετική κατεύθυνση αντιστροφή τους δεκαετίες πολλές.
Γιατί αναπόφευκτο; Μα γιατί λανθασμένα δρομολογήθηκαν τα πράγματα μετά την δικτατορία των συνταγματαρχών – δεν είναι δύσκολο κανείς να το διαπιστώσει αυτό μελετώντας τα πεπραγμένα των πολιτικών κομμάτων: τι ανθρώπους ανέδειξαν, με τι αυτοί ασχολήθηκαν, ποιους παραμέρισαν και αντιμετώπισαν, κλπ. κλπ.
Δεν έγινε το καλύτερο, καν το μέτριο, το χειρότερο έγινε – και επηρεάστηκαν έτσι αρνητικά πολλά πράγματα: και η δημόσια διοίκηση, η αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, οι συνεταιρισμοί, τα συνδικάτα, ο τύπος και άλλα ων ουκ έστι αριθμός…
Και φυσικά η δημόσια διαχείριση, και εξ αυτής, αλλά όχι μόνο, η γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και φυσικά της κοινωνίας.
Κατάφεραν με την λανθασμένη και στην πορεία όλο και πιο λανθασμένη πρακτική τους να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εμφάνισης μαζικού φασιστικού κινήματος – όταν τους υπογραμμίζαμε αυτόν τον κίνδυνο, λόγω και της ορισμένης κοινωνικοοικονομικής συγκρότησης της Ελληνικής κοινωνίας, πλήρως αδιαφορούσαν σίγουροι όντας για την ορθότητα της πορείας τους μέσα στο πέλαγος της άγνοιάς τους (*).
Τι μέλλει όμως τώρα γενέσθαι; Αισθήματα ανημπόριας, απελπισίας και φόβου φαίνεται να κατέχουν τους πολλούς, κάποιοι άλλοι στηριζόμενοι στα κεκτημένα τους αδιαφορούν για τα συμβαίνοντα, ενώ κάποιοι πορεύονται αδίστακτοι πατώντας επί πτωμάτων κοιτώντας την πάρτη τους – τι θα είχα να πω προς όλους; Ακούστε:
Και άλλοτε συνέβησαν αυτά στην Πατρίδα μας και στην Πόλη μας, και άλλαξε η κατάσταση όταν άνθρωποι ψυχωμένοι, με οντότητα, όρθωσαν το ανάστημά τους και πολέμησαν από το μετερίζι του ο καθένας προσφέροντας όλες τους τις δυνάμεις για να δημιουργηθούν συλλογικότητες ψυχωμένων οντοτήτων, και όχι “συλλογικότητες” μετριοτήτων και τενεκέδων (τέτοιες θορυβούν και μας ταλαιπωρούν δεκαετίες τώρα).
Συνέβη τούτο (να δημιουργηθούν δηλαδή συλλογικότητες ψυχωμένων οντοτήτων) δυο φορές στην πρόσφατη σχετικά ιστορία μας: στην διάρκεια των χρόνων της Γερμανικής Κατοχής και τα μετεμφυλιακά χρόνια των δεκαετιών του ’50 και του ’60 – και ήρθε ανάποδα ο ντουνιάς…
Θα ξανασυμβεί ασφαλώς και τώρα, με την παραπάνω όμως προϋπόθεση!
_____________
(*) Ας διαβαστεί το γραφτό μου με τίτλο “Ορισμένα για τον φασισμό και την δημοκρατία στην Ελλάδα μετά την δικτατορία των συνταγματαρχών” το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας στον “Κόσμο της Ν> Φιλαδέλφειας” στις 9 Οκτωβρίου 2013.
Κώστας Π. Παντελόγλου
