Συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από τον θάνατο του Θεόδωρου Κατριβάνου· πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου 16 Οκτωβρίου και κηδεύτηκε τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2004.
Ο Θεόδωρος Κατριβάνος είχε μια μακρά διαδρομή ως Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων, αλλά και Νομάρχης Αττικής αργότερα.
Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει πει, “αφιέρωσα μια ολόκληρη ζωή δημόσιας δραστηριότητας. Είναι η αδυναμία μου, η “πετριά” μου, όπως χαριτολογεί ο λαός”.
Τον γνώρισα από κοντά τον πρώτο καιρό της μεταπολίτευσης στην Κίνηση για την Ουσιαστική Αυτοδιοίκηση (ΚΙΝ.ΟΥΣ.Α.), διασταυρώναμε τις γνώμες μας ως μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων τα χρόνια 1975-1978, μέχρι τελευταία τα λέγαμε τακτικά και πάντα τηλεφωνικά.
Στη μνήμη του καταχωρώ εδώ στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, που και γνώριζε και εκτιμούσε, την κατακλείδα του γραφτού του που με τίτλο “Θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης”είχε δημοσιευτεί τον Σεπτέμβριο του 1981, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981, στην πολιτική επιθεώρηση Δημοκρατική ενότητα για την αλλαγή (αρ. φύλλου 1, σελ. 12):
“Τώρα θα αναρωτηθεί κανείς: Είναι επίκαιρα και φλέγοντα τα όσα παραπάνω γράφονται και μάλιστα εν όψει (βουλευτικών) εκλογών; Τι ωφελούν οι παραλείψεις της Αντιπολίτευσης, όταν είναι δεδομένη η εχθρότητα των Κυβερνήσεων της Δεξιάς απέναντι στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Είναι χρήσιμα τα όσα μνημονεύτηκαν γιατί υποθηκεύουν στη συνείδηση του λαού και εγγράφουν τις υποχρεώσεις των δημοκρατικών κομμάτων, τις ευθύνες τους απέναντι σ’ ένα θεσμό που είναι πρωτογενής, έντονα λαϊκός και δημοκρατικός. Που δημιουργεί νέου τύπου κοινωνικές συναινέσεις και συμμετοχές. Που ελαχιστοποιεί με τη σωστή χρησιμοποίησή του τη γραφειοκρατική τροχοπέδη. Που είναι ένα δυναμικό κέντρο λήψης αποφάσεων, κύτταρο εξουσίας και επηρεασμού μεγάλης εμβέλειας. Θεσμός εν δυνάμει δημοκρατίας και επαναστατικών διεργασιών σε μια αποφασιστική σύγκρουση-αναμέτρηση ανάμεσα στο κατεστημένο και τις ανερχόμενες λαϊκές δυνάμεις της αλλαγής και του σοσιαλισμού. Θεσμός που με έργα και όχι λόγια περιμένει την ώρα του για να παραγάγει πολίτες και όχι υπηκόους, για ν’ ανοίξει τους δρόμους τους δύσκολους αλλά αναγκαίους, για να περάσει η Ελλάδα στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
