“Επειδή βρισκόμαστε μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης … δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ορισμένα πράγματα. … Τι δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε· ο Ξενοφών Ζολώτας, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, στη γενική συνέλευση των μετόχων της είπε:
“Η λύση (των οικονομικών προβλημάτων) δύναται να αναζητηθεί στην ενθάρρυνση νέων μορφών οργανώσεως του εμπορίου με αντικειμενικό σκοπό να μειωθεί ο αριθμός των μεσαζόντων,να συμπιεσθεί το κόστος διακινήσεως και να περιορισθούν τα περιθώρια του κέρδους. Πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα και να τεθούν σε κίνηση κατάλληλοι μηχανισμοί, ώστε να αποφευχθεί υπέρμετρος αύξηση των κερδών, ιδίως δια της εκμεταλλεύσεως μονοπωλιακής δυνάμεως. Ο κίνδυνος αυτός είναι σοβαρός, εάν ληφθεί υπ’ όψιν η διάρθρωση πολλών αγορών και υπηρεσιών. Δια την αποτροπήν του κινδύνου τούτου είναι απαραίτητο να τεθούν σε εφαρμογή το ταχύτερο δυνατό οι προτάσεις μου για την οργάνωση αποτελεσματικού ελέγχου των μονοπωλιακών και ολιγοπωλιακών καταστάσεων. Ομοίως η έγκαιρος λήψις καταλλήλων μέτρων για τον εφοδιασμό της αγοράς με βασικά τρόφιμα”.
Όσο κι αν δεν θέλουμε να σταθούμε σ’ αυτά τα σημεία ή θεωρούμε … ότι είναι άσχετα (με το έργο μας) … είναι πάρα πολύ σχετικά· … πώς θα προχωρήσουμε σ’ αυτό τον τόπο χωρίς τους εργαζόμενους για να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα της Δημοκρατίας, τα συμφέροντα της Ελλάδας … εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω …
… Όταν ζητά ο Ξενοφών Ζολώτας … να μειωθεί ο αριθμός των μεσαζόντων κάτι θα πρέπει να σκέπτεται … για τους Συνεταιρισμούς … τους Δήμους και τον ρόλο τους· κατά συνέπεια δεν μπορεί να μη μας ενδιαφέρουν (κι εμάς) αυτά τα πράγματα…”
[Κώστας Παντελόγλου, Πρακτικά της Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων της 26ης Μαΐου 1976]
Αυτά δε λέγονταν μόνο, γράφονταν κιόλας, όχι βέβαια στον “Ριζοσπάστη” εν θερμώ, την ώρα που λέγονταν – μα στα “Δημοτικά Ζητήματα” εν ψυχρώ, μετά από πολλή υπομονή, στο δέκατο φυλλάδιό τους, που κυκλοφόρησε στις 30 Μαΐου 1979, τρία ολόκληρα χρόνια μετά…
Κώστας Π. Παντελόγλου
