Τον καιρό του Δ’ Πανσπουδαστικού Συνεδρίου, λίγο πριν τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από τους μπράβους του παρακράτους σε αγαστή συνεργασία με θύλακες του μετεμφυλιακού κράτους της δεξιάς, αστροπελέκι ο λόγος του άξιου πνευματικού και πολιτικού ηγέτη Κώστα Βάρναλη – την αφορμή την άδραξε απ’ όσα είπε σχετικά με την ελληνική γλώσσα ο Καθηγητής Στ. Κορρές.
Διαβάστε τον αιχμηρό μα ακριβή λόγο του Βάρναλη, συλλογιστείτε και βγάλετε τα συμπεράσματά σας, τόσο για τα παλαιότερα όσο και τα τρέχοντα θαρρώ:
“Ο κομματάρχης του Ντεληγιάννη, ο Μιστριώτης (ο “ξύλινος νους”!) φοβέριζε πως άμα πέθαινε κ’ … έβλεπε να κινδυνεύει η “γλώσσα” θάβγαινε από τον τάφο του να κυνηγήσει τους “μητραλοίας”! Και να! που κράτησε τον λόγο του. Βρυκολάκιασε, μ’ άλλο όνομα, του κ. Κορρέ. Τον ξέρετε; Πού να τους ξέρουμε όλους! Κι αμφιβάλλω κι αν ο ίδιος ξέρει τον εαυτό του με τα όσα λέγει.
Και τι λέγει; “Αυτήν την γλώσσαν ( = τη μητρική των Ελλήνων, την εθνική τους γλώσσα!) την … καλλιεργούν μίσθαρνα όργανα ξένων προπαγανδών! … Οι άνθρωποι που την ομιλούν (σημ. βέβαια κι αυτός κι όλο του το σόι) είναι … ηλίθιοι! Τελευταίως δε αυτήν την γλώσσαν μόνον οι κομμουνισταί την ομιλούν (σημ. βέβαια κι αυτός κι όλο του το σόι)!”.
Αλλά γιατί “τελευταίως”; Πρωτύτερα, χίλια χρόνια, όσοι τήνε μιλούσανε, τι ήσαν; Οι ποιητές των δημοτικών τραγουδιών, του Διγενή Ακρίτα, του Ερωτόκριτου; Θα ήσαν κομμουνιστές και το κρύβανε! Το ίδιο κι ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μακρυγιάννης – αυτοί, ασφαλώς, “μίσθαρνα όργανα” μαζί με τον Σολωμό, τον Παλαμά κι όλο τον ελληνικό λαό.
Ο κ. Κ. όχι! Είναι όμως κάτι χειρότερο: καθηγητής στα πιο μάβρα μεσάνυχτα της ιστορίας μας!
Οι βρυκολάκοι βγαίνουν από τον τάφο μονάχα για να κάνουν κακό. Κι ο δευτεραγωνιστής Μιστριώτης βρυκολάκιασε όχι για να βλάψει ένα άτομο παρά για να εξαφανίσει ολάκερο έθνος, αφού θέλει να του “σηκώσει την γλώσσα” (για να θυμηθούμε και λιγάκι τον “ηλίθιο” Σολωμό και … κομμουνιστήν “τελευταίως”!).
Λυπάται κανείς κι αηδιάζει να καίγεται ο κόσμος κι η γριά να χτενίζεται. Ο κ. Κ. δεν είδε, πως η πατρίδα του είναι αποικία των ξένων και τάφος της φυλής; Δεν είδε τον έχτο στόλο ν’ αλωνίζει τις θάλασσές μας και τις πυραυλικές βάσεις στη στεριά μας; Δεν είδε την Κύπρο πουλημένη στους Τούρκους κι όλα μας τα νησιά και τις νέες χώρες στη “διάθεση” των … “συμμάχων” μας; Δεν είδε τις φυλακές μας γεμάτες από πατριώτες που πολεμήσανε τον Καταχτητή, ενώ τις κορυφαίες θέσεις της πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ζωής τις επιβαίνουν οι συνεργάτες του; Δεν είδε, πως δεν υπάρχουν ελληνικά σχολειά, ενώ λειτουργούν ίσαμε τώρα πάνου από 150 “επιμορφωτικά ινστιτούτα” (λέγε προπαγανδιστικά!) των κυρίων μας;
Στη γενική προσπάθεια που κάνουν οι νέοι μας κύριοι (λέγε: αγοραστές!) με όλα τα μέσα της υλικής και της ηθικής βίας, ν’ “αφελληνίσουν” τους Έλληνες (οι δούλοι δεν πρέπει να έχουν εθνική συνείδηση!) ο κ. βρυκόλακας προσφέρει ό,τι “περνάει από το χέρι του”: τον “απογλωττισμό” των Ελλήνων.
Άξιος ο μισθός του! Αλλά δεν θα χαρεί. Γι’ αυτό ας μη γυρίσει γρήγορα στον τάφο του. Γιατί οι Έλληνες και πεθαμένοι μιλούν ελληνικά. Ας περιμένει λιγάκι όσο να στηθεί το Μαυσωλείο των Γερμανών δημίων του ελληνικού έθνους για ν’ “αναπαυθεί” δίπλα τους κι έτσι να μην ακούει την γλώσσα των “μητραλοιών”.
Τούτα τα Βαρναλικά δημοσιεύθηκαν στο τεύχος 100 (Απρίλιος 1963) του καλού περιοδικού γραμμάτων και τεχνών Επιθεώρηση Τέχνης – που υπήρξε δημιούργημα Εδαϊτών τα ζοφερά μα τόσο ελπιδοφόρα χρόνια του ‘50 και του ‘60 – μπροστά-μπροστά, στην πρώτη γραμμένη σελίδα του τεύχους.
Κώστας Π. Παντελόγλου
