Image

Σχετικά με τους “αλύγιστους της ταξικής πάλης”

3
λεπτά ανάγνωσης

Velouhiotis-lamia-1944-10-19Συχνά-πυκνά τον τελευταίο καιρό , παρακολουθώντας το 902.gr, συναντώ την έκφραση “οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης” – χρησιμοποιήθηκε, λόγου χάρη, ο όρος αυτός σε εκδήλωση τιμής για κομμουνιστές της γειτονικής Νέας Ιωνίας, αλλά όχι μόνον· χρησιμοποιήθηκε σε Έκθεση στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή· χρησιμοποιείται και ως τίτλος έκδοσης της “Σύγχρονης Εποχής” με υλικό αυτής της έκθεσης.

Στο κομματικό λεξιλόγιο, παρατηρώ, πως τούτη η έκφραση επαναλαμβάνεται με ρυθμό καταιγιστικό.

Νομίζω, όμως, πως η έννοια που είναι δυνατόν να βοηθήσει περισσότερο στη διαμόρφωση χαρακτήρων στα πλαίσια του κομμουνιστικού κινήματος είναι εκείνη του ήρωα ή της ηρωίδας.

Η προβολή της προσωπικότητας συνολικά του γραμματέα της ΟΚΝΕ Χρήστου Μαλτέζου επί παραδείγματι, που τον πεταλώσανε στις φυλακές της Κέρκυρας για να απαρνηθεί τις ιδέες του στη δικτατορία του Μεταξά, του Ναπολέοντα Σουκατζίδη που τον εκτέλεσαν την Πρωτομαγιά του ’44 στην Καισαριανή οι Γερμανοί, της Ηλέκτρας Αποστόλου του γυναικείου κινήματος και της διαφώτισης, που την κάναν κομμάτια τα καθάρματα της Ειδικής Ασφάλειας την Κατοχή, μαζί φυσικά με τη στάση τους απέναντι στα όργανα του εχθρού είναι επιβεβλημένη.

Όμως στην κατηγορία του ήρωα δεν υπάγεται και ο Άρης Βελουχιώτης με την προσφορά του εν ζωή αλλά και με τον τραγικό του θάνατο, κυνηγημένος από εχθρούς και φίλους, παρά το γεγονός της πρόσκαιρης υποχώρησής του κατά τη φυλάκισή του στις φυλακές της Κέρκυρας τον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά;

Έπειτα δεν είναι γνωστό πως πρόσκαιρα υποχωρήσαντες μεταπολεμικά βοήθησαν το Νίκο Πλουμπίδη, υπεύθυνο από το κόμμα, να αντιμετωπίσει την κατάσταση μετεμφυλιακά, με τη Δημοκρατική Παράταξη και την ΕΔΑ;

Ή δεν είναι γνωστό πως πρόσκαιρα υποχωρήσαντες τον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά, συνετέλεσαν ουσιαστικά για τη δημιουργία του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, έπεσαν στο πεδίο της μάχης ή ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα μεταπολεμικά; Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών έπεσαν στο πεδίο της μάχης όντας στελέχη σημαντικά και του ΔΣΕ στον καιρό του εμφυλίου.

Τι θέλω με τα παραπάνω να υπογραμμίσω;

Τούτο μόνο: πως η έννοια του ήρωα και της ηρωίδας του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος προς τους οποίους απεριόριστη η τιμή, με την προβολή της προσωπικότητάς τους συνολικά, είναι εκείνη που έχει τη δυνατότητα να διαπαιδαγωγεί με τον καλύτερο τρόπο και να κρατά ενωμένο το κομματικό δυναμικό και συσπειρωμένο γύρω του έναν ολόκληρο κόσμο!

Κώστας Π. Παντελόγλου