“Προσωπικά αυτό τον κύριο δεν τον ξέρω ούτε στη φάτσα“. Αυτά σημειώνει ο ανώνυμος του τίτλου (που εμφανίζεται και ως επώνυμος) – αναφερόμενος σε μένα, εξακολουθώντας να μου αποδίδει αντιΚΚΕ μένος (ενώ έχει αμολήσει και μια κοτσάνα για ημιλαθρόβιες εκδόσεις “που όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για πικραμένους που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ρόλο στο κόμμα” (29/12/2015, 10:59 μμ).
Ας τον πληροφορήσω λοιπόν, ώστε να ξέρει:
Η άποψή μου για την Αλέκα από μιας αρχής είναι πως δεν ήταν επαρκής για τη θέση που την εξέλεξαν· στη διαδρομή του χρόνου επανειλημμένα, με διάφορες αφορμές, το σημείωνα αυτό στους συνομιλητές μου από το κόμμα.
Είχα και έχω πρόσθετα τη γνώμη ότι η ανεπάρκεια αυτή, λόγω της θέσης της, διαποτίζουσα όλο το κόμμα, λόγω του τρόπου λειτουργίας του έχει σαν συνέπεια οι επιδιώξεις της άρχουσας τάξης να μη μπορούν να αντιπαλευτούν επαρκώς, και επομένως υπάρχει ευθύνη για την κατάσταση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα σήμερα και στην Αλέκα και στο κόμμα συνολικά.
Η Αλέκα, τα όσα έλεγε που σημείωσα, τα έλεγε σε σχέση με τη θέση της ως γραμματέας της ΚΟΑ, και όχι αν θα εκλεγεί γενική γραμματέας της ΚΕ (τέτοιο θέμα δεν υπήρχε την ώρα που έλεγε όσα έλεγε, ορθά, για τις δυνατότητές της).
Ας ξαναδιαβάσει ο διαμαρτυρόμενος στις “Κρίσεις…” του Μάνου Καμπούρη το κείμενό μου για την Αλέκα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” στις 27/8/2015 – τίποτα προσωπικό ή αντιΚΚΕ δεν περιέχει – μόνο η έγνοια για το πώς θα ξεφύγουμε από τη μέγγενη της ελληνικής και ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας το χαρακτηρίζει, και η γλώσσα της αλήθειας φυσικά, και όχι της σκοπιμότητας, διότι μόνο η αλήθεια είναι επαναστατική!
Επειδή βέβαια δεν ξεμπέρδεψα με τις αιτιάσεις του ανώνυμου-επώνυμου θα υπάρξει και συνέχεια…
Κώστας Π. Παντελόγλου
