Για το βιβλίο του François Albera: «Για ένα διαλεκτικό κινηματογράφο» (*)

«Μόνο μετά το 1960, όταν τα “Cahiers du cinéma” αρχίζουν την συνεχόμενη δημοσίευση κειμένων του Αϊζενστάιν και παράλληλα αναπτύσσονται, σε ένα άλλο επίπεδο, οι θεωρητικές έρευνες στην γλωσσολογία, την ψυχανάλυση και την σημειολογία, ανοίγεται και ένας τελείως διαφορετικός δρόμος θεώρησης και ανάλυσης του έργου του μεγάλου Σοβιετικού σκηνοθέτη.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό κινείται και ο François Albera στο βιβλίο του «Για ένα διαλεκτικό κινηματογράφο» (Πύλη, σελ. 175): επισημαίνει και αναπτύσσει τα κύρια προβλήματα που προκύπτουν από το κινηματογραφικό (πρακτική) και το συγγραφικό έργο (θεωρία) του Αϊζενστάιν έχοντας σαν μεθοδολογικό του εργαλείο αυτό των επιστημών που αναφέραμε πιο πάνω. Αποτέλεσμα της προσπάθειας του François Albera είναι μια ενδελεχής και εμπεριστατωμένη μελέτη του Αϊζενστανικού έργου σαν αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικοοικονομικού χώρου μέσα στον οποίο παράχτηκε, αυτού της Σοβιετικής Επανάστασης.

Ο συγγραφέας εξετάζει την διαχρονική διαμόρφωση του Αϊζενστανικού έργου σε συνάρτηση με τις επιδράσεις που αυτό δέχτηκε καθώς και τις «προσωπικές» αντιλήψεις του μεγάλου σκηνοθέτη περί κινηματογράφου και τέχνης γενικώτερα, για να καταλήξει στην έκθεση και ανάλυση των θεωρητικών βάσεων που χαρακτηρίζουν το έργο του Αϊζενστάιν.

Στο τέλος της έκδοσης υπάρχει μια μικρή επιλογή από βιβλία και άρθρα στα γαλλικά, αγγλικά και ελληνικά, σχετικά με τον Albera και το έργο του, καθώς και ένας index των εννοιών και των ονομάτων που αναφέρονται στο κείμενο».

________________________

(*) Όσα παραπάνω καταχώρησα σήμερα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» άντλησα από το «Διαβάζω» (τεύχος 35, Οκτώβριος 1980, σελ. 116-117).

Κώστας Π. Παντελόγλου