Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας, Εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα 1981, σελ. 331 […πώς να ξαναζωντανέψει ο Ντουρούτι; Μήπως μέσα από σφραγισμένα αρχεία και τις βιβλιοθήκες, κάτω από τον μεγεθυντικό φακό του επαγγελματία ιστορικού; Κάτι τέτοιο θα ήταν φοβερά άχαρο… Ο Εντσενσμπέργκερ διηγείται το “σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας” με τον τρόπο του ραψωδού: συρράπτοντας “το μυθιστόρημα ως ένα κολλάζ που περιλαμβάνει ρεπορτάζ και λόγους, συνεντεύξεις και διακηρύξεις· που τροφοδοτείται με γράμματα, περιγραφές ταξιδιών, ανέκδοτα, προκηρύξεις, πολεμικές σημειώσεις εφημερίδων, αυτοβιογραφίες, πλακάτ και μπροσούρες…”. Για τον Ντουρούτι εκείνο που μετράει είναι ο θρίαμβος των ιδεών του, η επίτευξη των επαγγελιών του αναρχισμού, η εξάλειψη κάθε μορφής εξουσίας και καταπίεσης. …]
Αγκνές Χέλερ, Ένστικο και επιθετικότητα, μετάφραση Γιάννα Νικολίτσα, Εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα 1981, σελ. 224 [Η μελέτη αυτή είναι μια εισαγωγή σε μια μαρξιστική κοινωνική ανθρωπολογία και η Χέλερ εξετάζει τις βασικές τάσεις της θεωρίας των ενστίκτων σε σχέση με την επιθετικότητα… Η συγγραφέας του σημαντικού αυτού βιβλίου γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1929. Υπήρξε μαθήτρια του Λούκατς και μετά βοηθός του στο Πανεπιστήμιο, απ’ όπου την έδιωξαν το 1956 γιατί υποστήριζε τις “λαθεμένες και ρεβιζιονιστικές” ιδέες του δασκάλου της. Από το 1963 μέχρι το 1973, που την απέλυσαν και εγκατέλειψε την Ουγγαρία υπήρξε ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών]
Γλαύκος Μ. Μαρκόπουλος, Η λαϊκή μας αρχιτεκτονική, Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1981, σελ. 109 [Ένα “εγχειρίδιο” για τη λαϊκή μας αρχιτεκτονική μπορούμε να πούμε πως είναι το βιβλίο του Γλαύκου Μ. Μαρκόπουλου … Και είναι γραμμένο με περισσή ευαισθησία κι αγάπη … για την τέχνη και την παράδοση αυτού του τόπου, που φαίνεται να ‘χει μελετήσει βαθειά. …]
Όσα συνοδεύουν κάθε βιβλίο εντός αγκυλών είναι μέρος της παρουσίασής τους στο περιοδικό Διαβάζω, τεύχος 51, Μάρτιος 1982, σελ. 79-81, 83-84 και 86, αντιστοίχως.
Κώστας Π. Παντελόγλου
