Η λειτουργία της διαπαραταξιακής επιτροπής για την τροποποίηση της διαχειριστικής μελέτης του Άλσους, έχει και τα θετικά της. Κυριότερο αυτών, η δυνατότητα να κατανοήσει ο κάτοικος αυτής της πόλης πόσο ανεπαρκής είναι η αντιπολίτευση όλων των αποχρώσεων στο να εισφέρει ουσιαστικά στη διάσωση του Άλσους από τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης είναι δέσμιες της διοίκησης και των συμφερόντων που εκείνη εξυπηρετεί και θα παραμείνουν έτσι για όσο τοποθετούνται κατόπιν εορτής γι΄αυτό και για άλλα φλέγοντα ζητήματα της πόλης.
Εξηγούμαστε:
Η δημοτική αρχή Βούρου-Κωνσταντινίδη είναι ολοκληρωτικά υποταγμένη στα επιχειρηματικά συμφέροντα με το μανδύα της ΑΕΚ. Μέσα από την ταύτισή τους με αυτά, τα στελέχη των δύο παρατάξεων που συνδιοικούν επιχειρούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην από τον δημοτικό κορβανά, όπως επίσης και να διαχειριστούν τον δημοτικό προϋπολογισμό, δηλαδή κατά την τετραετία 2019-2023 περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ. Στην πορεία, σύμφωνα και με τις πολιτικές αντιλήψεις των περισσοτέρων, καταργούν την τοπική δημοκρατία, ακόμη κι αυτή τη λειψή. Το διακύβευμα είναι γι’ αυτούς αρκετά σημαντικό, οπότε είναι εξηγήσιμος ο τρόπος που σκέφτονται και ενεργούν για τα ζητήματα που άπτονται της OPAP Arena (μεθοδεύσεις, μηδενική δημοσιότητα, κακοστημένα επικοινωνιακά τρικ, εισηγήσεις-πατσαβούρια προς το δημοτικό συμβούλιο, παράκαμψη ή αγνόηση νομιμότητας).
Σε πρακτικό επίπεδο, η μέθοδος που ακολουθεί η δημοτική αρχή Βούρου-Κωνσταντινίδη σε ό,τι αφορά το γήπεδο είναι απλή και υπαγορεύεται από τις περιορισμένες δυνατότητες των στελεχών της: χωρίς το παραμικρό ερώτημα, παραλαμβάνει τις φέτες του σαλαμοποιημένου έργου και τις προωθεί με την κατά περίπτωση μεθοδολογία που υποδεικνύει ο Δημήτρης Ανδριόπουλος, ως project manager του Δημήτρη Μελισσανίδη. Το πόσο λίγα πράγματα καταλαβαίνει η δημοτική αρχή Βούρου-Κωνσταντινίδη είναι έκδηλο αν διαβάσει κανείς με προσοχή τα λεγόμενα των Κοσκολέτου και Κωνσταντινίδη στα πρακτικά της διαπαραταξιακής – τα πρακτικά που διέρρευσαν στον Βασίλη Βέττο αντί να δημοσιευθούν επίσημα.
Εν προκειμένω, όμως, στο ζήτημα της διαχειριστικής του Άλσους, ελλείψει σοβαρής αντιπολίτευσης, τα επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν πετύχει να φαίνεται λες και το πρόβλημα πρόκυψε πριν μια εβδομάδα.
Γιατί αυτό λέει πρώτη και καλύτερα η Λαϊκή Συσπείρωση, που αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επιτροπή, όταν ανακοινώνει, την Τετάρτη 3/3/2021, ότι “συμπληρώθηκαν 7 ημέρες που οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας παραμένουν στο σκοτάδι για τα πραγματικά σχέδια «αξιοποίησης» – καταστροφής του Άλσους ως δάσος που προωθούν επιχειρηματικά συμφέροντα και γενικότεροι σχεδιασμοί του κεφαλαίου”, ερωτώντας παρακάτω “ποιο πρόβλημα λύνει η δημιουργία αναβαθμών σε ζώνη περίπου 10 μέτρων εντός του άλσους; Ποιος το εντόπισε και πότε;”.
Αντιδρώντας αντί να δράσει, η Λαϊκή Συσπείρωση συσκοτίζει και δεν διαφωτίζει την κατάσταση, αν και γνωρίζει ότι τίθεται ζήτημα αναβαθμών προς το Άλσος τουλάχιστον απ’ τη συζήτηση του θέματος του βόρειου πεζόδρομου στο δημοτικό συμβούλιο (17/2/2020). Αντιγράφουμε από τα πρακτικά:
Ν. ΣΕΡΕΤΑΚΗΣ [επικεφαλής Λαϊκής Συσπείρωσης]: Αν κατάλαβα καλά συζητάμε για τη διαμόρφωση κοινόχρηστου δημοτικού χώρου, που ήταν πρώην τμήμα του άλσους το οποίο αποχαρακτηρίστηκε, ώστε να δημιουργηθεί αντιπυρική ζώνη πέριξ του γηπέδου, αυτό αφορά το θέμα. Και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι κάποιες από τις ερωτήσεις αυτές που θα κάνουμε, έχουν ήδη γίνει από τη “Λαϊκή Συσπείρωση”, έχουν υποβληθεί και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής ή και απευθείας στον [αντιδήμαρχο τεχνικών υπηρεσιών] κ. Κανταρέλη. Θεωρούμε όμως ότι είναι σημαντικό να καταγράφονται στα πρακτικά των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που δίνονται. Ρωτάμε λοιπόν:
- Ποιος εισηγείται το θέμα;
- Ποιος πήρε την πρωτοβουλία της μελέτης και γιατί;
- Ποιον αφορά το έργο; Αφορά τον Δήμο; Αφορά την Περιφέρεια; Και από πού προκύπτει αυτό με βάση τα χαρτιά που έχουμε;
- Τι προϋπολογισμό έχει το έργο και ποιος το χρηματοδοτεί;
- Τι προϋπολογισμό έχει η συντήρησή του και ποιος θα αναλάβει να το συντηρεί;
- Πού είναι η έγκριση ή μη της Δασικής Υπηρεσίας αν και ζητήθηκε;
- Ειπώθηκε ποια είναι η γνωμοδότηση των αρμόδιων Δημοτικών Υπηρεσιών, δηλαδή της Τεχνικής Υπηρεσίας όσον αφορά το έργο και της Οικονομικής Υπηρεσίας όσον αφορά το κόστος που έχει για το Δημοτικό Ταμείο;
- Πού είναι αντίστοιχα οποιαδήποτε γνώμη της Περιφέρειας και των αρμόδιων Υπηρεσιών της;
Το λέμε αυτό γιατί δεν είναι σαφές αν είναι αρμοδιότητα του Δήμου, αν θεωρείται δημοτικό έργο και δεν ξέρουμε από πού προκύπτει αυτό, γιατί δεν το έχουμε δει σε κανένα τεχνικό πρόγραμμα και σε κανένα προϋπολογισμό, όπως επίσης δεν το έχουμε δει και σε κανένα Τεχνικό Πρόγραμμα και σε κανένα Προϋπολογισμό της Περιφέρειας. […]
Δ. ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ [αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών]: […] Κύριε Σερετάκη, ξεκινώντας από το τελευταίο, το Δασαρχείο στο συγκεκριμένο κομμάτι των πεζοδρόμων δεν υπεισέρχεται, θα υπεισέλθει στους αναβαθμούς οι οποίοι πλέον θα γίνουν μέσα στο άλσος και προφανώς θα ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη και η έγκριση του Δασαρχείου. Μιλάω για τους αναβαθμούς, το οποίο θα έρθει κάποια στιγμή για έγκριση και από αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο”.
Εύλογα τα περισσότερα ερωτήματα που είχε θέσει ο Νίκος Σερετάκης σε εκείνο δημοτικό συμβούλιο (αν και θα έπρεπε, και με τη βοήθεια της παράταξης του ΚΚΕ στην Περιφέρεια Αττικής, να γνωρίζει ότι εκείνη είχε συμπεριλάβει στον προϋπολογισμό του 2020 τον πεζόδρομο – και αν δεν του το είχε πει ο Γιάννης Πρωτούλης, θα όφειλε να έχει διαβάσει αυτό που είχαμε γράψει εμείς εδώ τρεις μήνες νωρίτερα από τότε – μάλιστα το δημοσίευμα είχε αναφερθεί και στο δημοτικό συμβούλιο).
Ποιος είναι ο λόγος, όμως, που ένα χρόνο μετά από τη στιγμή που ο έμμισθος Δημήτρης Κανταρέλης ξέρασε για πρώτη φορά το παραμύθι των αναβαθμών στο δημοτικό συμβούλιο, η Λαϊκή Συσπείρωση δεν έχει φροντίσει να γίνει γνωστό το σχέδιο των αναβαθμών στους κατοίκους, ώστε να διαμορφωθούν οι κοινωνικές συνθήκες που απαιτούνται για να αποτραπεί η καταστροφή; Εύκολα συναγάγει κανείς ότι είναι πολύ περισσότερες από επτά οι ημέρες που οι κάτοικοι παραμένουν στο σκοτάδι και όχι μόνο με την ευθύνη της διοίκησης.
Παρόμοιες παρατηρήσεις μπορεί να κάνει κανείς για το όψιμο ενδιαφέρον του Χάρη Τομπούλογλου για το ζήτημα, μόνο που εδώ φαίνεται πως κύριος λόγος του ενδιαφέροντος είναι το ροκάνισμα του Βούρου (διαβάστε και τη σχετική βιαστική αρθρογραφία του Διαμαντή Σεϊτανίδη, που επικεντρώνεται στο ίδιο θέμα).
Αλλά ο Χάρης Τομπούλογλου πρέπει να εξηγήσει στην πόλη και τους ψηφοφόρους του αν δεν είχε καταλάβει μέχρι σήμερα ότι θα φαγωθεί κι άλλος δασικός χώρος ή αν δεν τον πείραζε. Διότι στις 2/10/2013 είχε πει “το μεγάλο ναι” στο δημοτικό συμβούλιο. Και λίγο αργότερα υπάρχει αυτό το δημοσίευμα του Βασίλη Βέττου της 31/10/2013 (ο οποίος τότε τον στήριζε ενόψει των εκλογών του 2014, πριν τη σύλληψη για την υπόθεση του Αγλαΐα Κυριακού):
“Το Aλσος της Nέας Φιλαδέλφειας ήταν ο λόγος της επίσκεψης του Δημήτρη Mελισσανίδη στον χώρο του γηπέδου της AEK […], που κάποτε έδινε ζωή στην περιοχή αλλά πλέον η εικόνα του προκαλεί κατάθλιψη. O Mελισσανίδης […] έχει μιλήσει και με τον υποψήφιο δήμαρχο, Xάρη Tομπούλογλου, για τα σχέδιά του σχετικά με την ανάπλαση του Aλσους, ακόμα κι αν χρειαστεί η AEK να αναλάβει το όποιο κόστος. «Eγώ το Aλσος θα το κάνω… Mόντε Kάρλο» είναι η χαρακτηριστική ατάκα του διοικητικού ηγέτη της Eνωσης, που θεωρεί κλειδί για τη λειτουργία του νέου γηπέδου τον εξωραϊσμό όλης της περιοχής και κυρίως του Aλσους που κάποτε με τον ζωολογικό του κήπο ήταν το καμάρι της πόλης. «Mας έδωσε ο Θεός την ευλογία το οικόπεδο στο οποίο ήταν το γήπεδό μας να βρίσκεται δίπλα σε ένα τόσο καταπληκτικό χώρο. Eίναι δυνατόν εμείς να ψάχναμε για το γήπεδο άλλη έκταση μακριά από τη συγκεκριμένη;» ήταν η παραδοσιακή ατάκα του Δημήτρη Mελισσανίδη όλα αυτά τα χρόνια που ήταν σε εκκρεμότητα το γηπεδικό ζήτημα της AEK. O Mελισσανίδης θεωρεί ότι γήπεδο και Aλσος πάνε μαζί υπό την έννοια ότι η ανάπλαση και η επαναλειτουργία του Aλσους σε νέα πρότυπα θα δώσει τη δυνατότητα για τη λειτουργία του νέου γηπέδου ολόκληρη την εβδομάδα και όχι μόνο τις αγωνιστικές μέρες”.
Παραπλανήθηκε το 2013 ο Χάρης Τομπούλογλου στο δημοτικό συμβούλιο ή όταν τα έλεγε αργότερα με τον Δημήτρη Μελισσανίδη; Αν ναι, θα έπρεπε να μας το έχει πει. Αν δεν κατάλαβε, επίσης. Διότι βέβαια, ο σημερινός του προβληματισμός για τους χούλιγκαν που μπορεί να βάλουν φωτιά στο Άλσος θα έπρεπε να έχει τεθεί και ενώπιον του Δημήτρη Μελισσανίδη που συνέδεε εξαρχής άμεσα το οικόπεδο του γηπέδου με το όμορο δάσος.
Για να μην μακρηγορούμε, θυμίζουμε ανάλογες δημόσιες προσεγγίσεις και της Δύναμης Πολιτών του Άρη Βασιλόπουλου (περίπτωση ευκαλύπτων, αντιμετώπιση εκλογής Βούρου, προσέγγιση Γιάννη Καλαμπόκη για το χρόνο στον οποίο προέκυψε το θέμα των αναβαθμών), ενώ βεβαίως γνώριζε πολύ καλά όλα τα δεδομένα ως διοίκηση στην κρίσιμη περίοδο.
Αγαπητοί αναγνώστες, όπως αντιλαμβάνεστε, την ώρα που η δημοτική αρχή Βούρου-Κωνσταντινίδη εξυπηρετεί ευθέως τα επιχειρηματικά συμφέροντα και πάει να κάνει το Άλσος οικοπεδάκι, οι παρατάξεις και οι ανεξάρτητοι της αντιπολίτευσης αντί ν’ ασχοληθούν με το διαχρονικό πρόβλημα της καταστροφής του Άλσους, ασχολούνται με τη θέση τους μέσα σε ένα ευκαιριακό πρόβλημα πολιτικής επικοινωνίας. Μόνος φαινομενικά αμέτοχος ο Παντελής Γρετζελιάς, που τους έβαλε όλους να φαγωθούν μεταξύ τους στη διαπαραταξιακή, ενώ ο ίδιος κοιτάζει από απόσταση ασφαλείας. Αλλά κι αυτός έχει τον τρόπο του.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, το Άλσος θα γίνει ίσωμα. Και μάλλον ήρθε η ώρα οι κάτοικοι αυτής της πόλης, πέρα από τις κίβδηλες εκπροσωπήσεις, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους…
π.
