Ο παραδημοτικός Πολίτης, με τις υπογραφές του Γιώργου Κατερίνη, της Χριστίνας Ανδρέου και του Αλέξανδρου Ζορμπά, βάλθηκε να αμυνθεί έναντι του ελέγχου που δέχεται η δημοτική αρχή για το πρόγραμμα φιλοξενίας προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Η άμυνα αυτή εκφράζεται με αδιάφορες εκθέσεις ιδεών περί ανθρωπισμού την ώρα που το πρόβλημα είναι άλλο. Η δημοτική αρχή και ο Πολίτης της ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα, για να το πούμε με τους αγαπημένους ποδοσφαιρικούς όρους της μικρής μας πόλης.
Όμως δε μας λένε τα βασικά, αυτά για τα οποία γίνεται κριτική προς τη δημοτική αρχή: για τη διαχείριση των οικονομικών του προγράμματος της στέγασης προσφύγων. Μια λοιπόν που στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει προγραμματιστεί να γίνει η σχετική ενημέρωση, μετά το ντόρο που προκάλεσαν τα δημοσιεύματα της Αλήθειας του Διαμαντή Σεϊτανίδη και όχι πριν απ’ αυτόν, ας προσφέρουμε κι εμείς κάποια στοιχεία που μπορεί να φανούν χρήσιμα στους ελέγχοντες δημοτικούς συμβούλους και την κοινή γνώμη της πόλης.
Το πρόγραμμα στέγασης είναι μεν της Ύπατης Αρμοστείας, αλλά τα χρήματα τα διαχειρίζεται η Κοινωφελής Επιχείρηση του δήμου. Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις για το ποιοι είναι οι εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται, ποια τα σπίτια που θα νοικιαστούν και ποιοι οι προμηθευτές του προγράμματος δε λαμβάνονται από την Ύπατη Αρμοστεία, αλλά από την Κοινωφελή, είτε σε επίπεδο Διοικητικού Συμβουλίου της (ελέγχεται κατά πλειοψηφία από τη Δύναμη Πολιτών), είτε με μόνη την υπογραφή του προέδρου της Βαγγέλη Κουμαριανού. Η Ύπατη Αρμοστεία επιλέγει απλώς τις δικαιούχες προσφυγικές οικογένειες.
Για την Κοινωφελή Επιχείρηση η ύπαρξη του προγράμματος είναι σοβαρή αλλαγή, γιατί το διατιθέμενο ποσό είναι μεγάλο για τα πενιχρά οικονομικά της. Περίπου 880.000 ευρώ σε 15 μήνες (9/2017-12/2018) θα διαχειριστεί η Κοινωφελής για τη στέγαση των προσφύγων. Στον προϋπολογισμό της του 2018, που ψηφίστηκε στις 6/12/2017 και αναμορφώνεται σήμερα 17/1/2018, βλέπουμε ότι τα 740.000 ευρώ περίπου του προγράμματος συνιστούν περίπου το 41% των εσόδων της. Σα να λέμε, διπλασίασε το αντικείμενό της δηλαδή. Εκεί βρίσκεται και η ουσία του ενδιαφέροντος της δημοτικής αρχής, αλλά και της αντιπαράθεσης γύρω απ’ το ζήτημα όπως εξελίσσεται κι όχι φυσικά στα προβλήματα των μεταναστών.
Η Ύπατη Αρμοστεία είχε συμφωνήσει με το δήμο να διαθέσει 280.000 για το τελευταίο τρίμηνο του 2017. Βεβαίως, η αδυναμία εύρεσης κατοικιών οδήγησε σε αναθεώρηση του προγράμματος και μείωση του προϋπολογισμού του στο 50%. Απ’ αυτά τα 140.000, καμιά εξηνταριά χιλιάδες ευρώ πήγαν σε μικτές αμοιβές προσωπικού, καμιά σαρανταριά σε προμήθειες και καμιά τριανταριά χιλιάδες σε νοίκια και λογαριασμούς νερού κι ηλεκτρικού.
Η Κοινωφελής Επιχείρηση δυσκολεύτηκε να βρει κατοικίες κατάλληλες για ένταξη στο πρόγραμμα. Τη δουλειά της επιλογής την έκανε πενταμελής επιτροπή αποτελούμενη από δημοτικούς συμβούλους και γραμματέα υπάλληλο του δήμου. Η επιτροπή κατάφερε να βρει λιγότερα απ’ τα μισά σπίτια εντός των ορίων του δήμου, με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να υπάρχουν ικανές αποστάσεις (για παράδειγμα σπίτια στην οδό Αχαρνών στο ύψος του Αγίου Παντελεήμονα).
Επίσης, η Κοινωφελής δεν τα πήγε καλά στην κατάρτιση του αρχικού προϋπολογισμού του προγράμματος. Έτσι, μεταξύ αρχικού και αναμορφωμένου προϋπολογισμού, παρά το γεγονός ότι το συνολικό ποσό μειώνεται κατά 50%, ορισμένοι κωδικοί υπερδιπλασιάζονται “λόγω τροποποίησης του προϋπολογισμού και πρόβλεψης μεγαλύτερης δαπάνης για τη συγκεκριμένη ανάγκη”. Μεταξύ αυτών και ο κωδικός που τροφοδότησε την επίμαχη σύμβαση της Κοινωφελούς με εταιρεία συμφερόντων της συζύγου του δημάρχου [αρχικό ποσό 1.120 ευρώ (ΔΣ 6/9/2017), μετά την αναμόρφωση 3.277 ευρώ (ΔΣ 15/11/2017)]. Αναμφιβόλως έχει ενδιαφέρον ότι η εν λόγω εταιρεία έδωσε προσφορά στην Κοινωφελή, με ακριβώς το ίδιο ποσό στις 4/12/2017, πετυχαίνοντας και τον λήγοντα. Άραγε στις τρεις προσκλήσεις ενδιαφέροντος που έκανε η Κοινωφελής για τη συγκεκριμένη προμήθεια στις 24/11/2017 ανέφερε και το ποσό του κωδικού;
Στα 740.000 περίπου του κονδυλίου για το 2018, κάτι λιγότερο απ’ τα μισά θα πάει για αμοιβές προσωπικού. Είναι το πρόγραμμα ετεροβαρές ως προς το μισθολογικό κόστος; Θα ήταν ευκολότερο να βγάλει κανείς ένα συμπέρασμα αν ξέραμε με ακρίβεια τον αριθμό των εργαζόμενων. Ανάλογα με το έγγραφο που διαβάζει κανείς, οι εργαζόμενοι (θα) είναι 11, 12, 15 ή 18, δείγμα προφανώς της ρευστότητας που χαρακτηρίζει όχι μόνο την πλευρά του δήμου αλλά και την Ύπατη Αρμοστεία. Αυτό φυσικά δεν είναι φιλαδελφειώτικο ίδιον, αποτελεί “ευρωπαϊκό κεκτημένο” στην αντιμετώπιση του οξυμένου μεταναστευτικού προβλήματος, όπου πολλά λεφτά ξοδεύονται για λίγη ουσία, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται φαινόμενα όπως η Μόρια, η Frontex, το δουλεμπόριο και οι φράχτες στα σύνορα.
Αυτά τα ολίγα πληροφοριακά για τώρα, με στόχο τελικά την υπεράσπιση των μεταναστών που κατοικούν πια στην πόλη μας και σε κοντινούς δήμους με οργανωτική ευθύνη του δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας απέναντι στους ξενόφοβους και ρατσιστές της προσφυγούπολής μας (υπάρχουν κι αυτοί, παρά το παράδοξο). Γιατί βέβαια αυτός που θέτει σε κίνδυνο τους πρόσφυγες που στεγάζονται απ’ το δήμο είναι η ίδια η δημοτική αρχή, χρησιμοποιώντας τους ως ασπίδα για να υπερασπιστεί την οικονομική της διαχείριση.
π.
