Στις 2 Απριλίου 1962 στη στήλη “Λόγοι-Αντίλογοι” της “Αυγής”, που συνέτασσε ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ (Τάσος Βουρνάς) διάβασα κάτι, που χρήσιμο βρίσκω να το καταχωρήσω σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”:
“Η Ομοσπονδία Εκδρομικών Σωματείων οργανώνει -όπως διαβάζουμε στον Τύπο- διαλέξεις για τις μορφές των πρωτοπόρων του Ελληνικού εκδρομισμού.
Ορθή και πετυχημένη πρωτοβουλία. Αλλά πώς μπορούν να λείπουν από τις μορφές που άνοιξαν τον δρόμο προς την Ελληνική ύπαιθρο ο Νίκος Καρβούνης και ο Κώστας Ελευθερουδάκης; Τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος άνοιξαν πραγματικά τον δρόμο προς τα Ελληνικά βουνά. Δεν είναι απίθανο η Ομοσπονδία Εκδρομικών Σωματείων να έχει στο πρόγραμμά της την παρουσίαση των δύο μορφών που αναφέρουμε. Εμείς, όμως, κατά καθήκον, υπενθυμίζουμε…”
Προσθέτω πως και ο ένας και ο άλλος, και ο Καρβούνης και ο Ελευθερουδάκης, εκ των πρωτοπόρων του Ελληνικού εκδρομισμού ναι, αλλά και εκ των κορυφαίων του πνεύματος επίσης – και έχει αυτό τη σημασία του…
Κώστας Π. Παντελόγλου
