Ο Σκόμπυ για τον Άρη Βελουχιώτη. Μια μαρτυρία του Στέφανου Σαράφη (*)

“… Ο Άρης Βελουχιώτης … πρώτος τώρα αντιλήφθηκε με καθαρότητα μεγάλη τους σκοπούς των Άγγλων και ορθώθηκε απέναντί τους Έλληνας πραγματικός. Δίνοντας μάχη για το σαμποτάζ στον Γοργοπόταμο, αποκαλύφθηκε απ’ την αρχή όχι μονάχα ένας μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης, αλλά και ένας Έλληνας πολιτικός με θαυμαστή διορατικότητα και με πατριωτική συνέπεια. Κι ασφαλώς ήτανε πρώτη η Αγγλική Αποστολή που εκτίμησε σωστά αυτή του την συνέπεια και διορατικότητα. Το αποτέλεσμα ήτανε να γράψουνε τον Άρη Βελουχιώτη οι Άγγλοι στον μαυροπίνακά τους (όταν ο ραδιοφωνικός σταθμός του Λονδίνου μετάδωσε για την επιχείρηση του Γοργοπόταμου δεν υπήρχε Άρης, δεν υπήρχε ΕΛΑΣ).

Αρκεί να θυμηθούμε -έξω από τα άλλα γεγονότα που μεσολάβησαν- την “αλλεργία” που έπιανε τον δήμιο του λαού μας, τον Σκόμπυ, όταν άκουγε ή διάβαζε το όνομα του Άρη. Ο στρατηγός Σαράφης γράφει στο έργο του Ο Ε.Λ.Α.Σ. (έκδοση 1946, Σελ. 439) ότι σε μια συζήτηση που είχε με τον Σκόμπυ (παρουσία του Άγγλου πρεσβευτή Λήπερ και των αρχηγών των ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων της περιοχής) στα μέσα του Νοέμβρη 1944, μαζί με τ’ άλλα σοβαρά ζητήματα της εποχής εκείνης ο Σκόμπυ αναφέρθηκε και στον Άρη Βελουχιώτη.

“Μου είπε πως δεν δέχεται να υπογράφει τα έγγραφα του Γενικού Στρατηγείου (του Ε.Λ.Α.Σ.) προς αυτόν ο Άρης Βελουχιώτης. Δήλωσα πως, σύμφωνα με την οργάνωση του Ε.Λ.Α.Σ., ο Άρης είναι καπετάνιος, έχει τα ίδια δικαιώματα με μένα και συνεπώς δεν έχω κανένα δικαίωμα να αποφασίσω…”.

Αλλά η επισφράγιση αυτής της στάσης των Άγγλων απέναντι στον Άρη, απέναντι στο εθνικολαϊκό μας κίνημα, ήρθε με την βοήθεια που δώσανε για την εξόντωση του πρωτοκαπετάνιου του Ε.Λ.Α.Σ. τον Ιούνη του 1945. Ο Άρης Βελουχιώτης υπερασπίζοντας τα πραγματικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και του κινήματός του, υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία της πατρίδας, αντιμετώπισε όλη την οργή και την εχθρότητα των Άγγλων αποικιοκρατών και των οργάνων τους. …”

(*) Βλ. Άρης Βελουχιώτης. Ο πρώτος του Αγώνα (Βιογραφία 1905-1945), Συνεταιρισμός Εκδόσεων “Κυψέλη”, Τόμος Δεύτερος, Αθήνα 1965, Σελ. 195-196.