Η Διοίκηση του Δήμου της Πόλης μας, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι εν Δημοτικώ Συμβουλίω, και ο Άρης ο αρχηγός των ατάκτων

Ο της «Αλήθειας» του συντάκτης, με δημοσίευμά του της 19ης Μαρτίου 2015, επικρίνει την Διοίκηση του Δήμου της Πόλης μας για λάθη με τα οποία εισάγει θέματα της ημερήσιας διάταξης ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου – και αναφωνεί «Είναι εικόνα σοβαρής Διοίκησης αυτή;».

Συνεχίζει δε γράφοντας: «Και μια και πιάσαμε αυτό το θέμα, υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα με την «Δύναμη Πολιτών». Στις συνεδριάσεις του Σώματος μιλάνε 5 άτομα. Μόνο πέντε άτομα από τα συνολικά 19 της πλειοψηφίας. Οι υπόλοιποι τι είναι; Γλάστρες;»

Αναφέρεται ακολούθως ο συντάκτης της «Αλήθειας» του, Σύμβουλο τον Σύμβουλο, πότε πήρε τον λόγο εν Δημοτικώ Συμβουλίω για να προσθέσει:

«Το ότι ο αρχηγός σας λέγεται «Άρης» κύριοι και κυρίες δεν σημαίνει ότι κάθε φορά πρέπει να δίνετε την εικόνα των ατάκτων. Τι αριστεροί είστε, που πάτε στο Συμβούλιο «στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα» και μόνο σηκώνετε το χεράκι για να εγκρίνετε την πολιτική της Διοίκησης;»

Ευθύνη των ανθρώπων της «Δύναμης Πολιτών» από τον πρώτο ως τον τελευταίο, είναι να απαντήσουν στο συντάκτη της «Αλήθειας» του για όσα αυτός τους καταμαρτυρεί – εγώ όμως πέραν της επισήμανσης της αντίφασης «άτακτοι – στρατιωτάκια» στα όσα παραπάνω σημείωσα, έχω και τούτο να του πω:

Χρειάζεται σεβασμός και στον Άρη Βελουχιώτη «που φέρει ακάνθινο της αχαριστίας τον στέφανο» και στον ΕΛΑΣ της Εθνικής μας Αντίστασης – το λογοπαίγνιο με τον τίτλο βιβλίου του Διονύση Χαριτόπουλου «Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων» άτοπο και ασεβές εστί!

Κώστας Π. Παντελόγλου

2 Comments Text
  • ΒΡΕ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕ ΓΡΑΦΙΚΕ ΟΛΟΙ Η ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ ΒΡΙΖΕΙ ΤΗ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΛΟΙΟΥ αρη ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΑΖΕΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΔΕ ΚΟΒΕΙ ΕΝΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΟΥΤΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΔΕ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑΜΗ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΖΕΙ ΚΙ ΕΣΥ ΕΚΟΜΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΤΙΘΕΣΑΙ

    • Καταγκιοζακο Νίκο πήγαινε σε κάνα γήπεδο να πετάξεις κανα μπουκάλι και άσε την πόλη μας ήσυχη που σε έπιασε δήθεν ο πόνος για τα ακλαδευτα δέντρα που για πρώτη φορά κλαδευονται στην ώρα τους εδώ και χρόνια.