Το γκρέμισμα του Σταδίου της ΑΕΚ τον Μάιο του 2003 από τους ιδιοτελείς άφρονες της Διοίκησης της ΑΕΚ, δεν άφησε μόνο την ομάδα χωρίς ποδοσφαιρικό γήπεδο, άφησε και όλα τα τμήματα της ερασιτεχνικής ΑΕΚ άστεγα, επί βλάβη της υπόστασής τους και της επίδοσης των αθλητών και των αθλητριών τους.
Το γκρέμισμα του Σταδίου της ΑΕΚ τον Μάιο του 2003, δεν έχει επίπτωση μόνο στην εικόνα της πόλης της Νέας Φιλαδέλφειας στην περιοχή αυτή, αλλά αποτελεί αφετηρία πιέσεων στην Πόλη και τον πνεύμονά της, το Δάσος μας – επίμονων πιέσεων επιχειρηματικών συμφερόντων με τον μανδύα της ΑΕΚ – αλλά και πιέσεων των άστεγων τμημάτων της, προς φιλοξενίαν τους στις αθλητικές εγκαταστάσεις της Νέας Φιλαδέλφειας, αθλητικές εγκαταστάσεις τις οποίες χρησιμοποιούν τα σωματεία της Πόλης μας για να αθλείται η νεολαία της (αγόρια και κορίτσια), σε μερικά μόνο αθλήματα.
Δεν είναι επαρκείς αυτές οι αθλητικές εγκαταστάσεις, πολύ περισσότερο αν έχουμε κατά νου τον σχολικό αθλητισμό, για τον λαϊκό γενικότερα αθλητισμό ούτε λόγος…
Η ΑΕΚ δεν είναι ένα σωματείο της γειτονιάς, πρόκειται για κάτι πανελλαδικό, ας μην αναζητά την επίλυση των προβλημάτων που δημιούργησε σε όλα τα τμήματά της το γκρέμισμα του Σταδίου της, σε βάρος της Πόλης και του πνεύμονά της, του Δάσους μας, αλλά και των λιγοστών αθλητικών εγκαταστάσεων της Νέας Φιλαδέλφειας – ας περιοριστεί στον χώρο που της έχει παραχωρηθεί, ξαναδημιουργώντας εκεί ό,τι είχε και έχασε όσο είναι ακόμη καιρός, διότι, εφόσον δεν ενεργεί έτσι, ο χώρος αυτός δεν μπορεί να μένει ανενεργός· θα διεκδικηθεί από την Νέα Φιλαδέλφεια και τον κόσμο της!
Κώστας Π. Παντελόγλου
