Το Δάσος και η Πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας στην Νομοθετική Ρύθμιση όσον αφορά το Γήπεδο της ΑΕΚ

Δυο αποσπάσματα της Αιτιολογικής Έκθεσης της εν λόγω Νομοθετικής Ρύθμισης ας συγκεντρώσουν και αυτά την προσοχή των ενδιαφερομένων, λόγω της σημασίας τους και του απαράδεκτου της εμφάνισής τους σε έγγραφο το οποίο υποτίθεται ότι εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και οφείλει να σέβεται τους Νόμους του Κράτους, και ιδίως τον κορυφαίο εξ αυτών, το Σύνταγμα δηλαδή.

Απόσπασμα 1:

“Βασικός λοιπόν στόχος των προτεινομένων διατάξεων είναι, μεταξύ άλλων, ο σεβασμός και η τήρηση των αρχών του πολεοδομικού κεκτημένου και του περιβαλλοντικού ισοζυγίου της περιοχής, η οποία επιτυγχάνεται μέσα από ένα σύνθετο πλέγμα πολεοδομικών επιλογών και περιβαλλοντικών δεσμεύσεων και κατευθύνσεων, οι οποίες θεσπίζονται είτε ευθέως από τις ίδιες τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, είτε με την νομοθετική δέσμευση για την πρόβλεψη λήψης ειδικών μέτρων και περιορισμών κατά την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου. Οι παραπάνω επιλογές αφορούν ενδεικτικώς τα ισοζύγια κοινόχρηστων και οικοδομήσιμων χώρων, καθώς διατίθεται – αναγκαστικά και μονοσήμαντα – στην υπό ρύθμιση περιοχή, για την ανέγερση του Κέντρου (του Γηπέδου της ΑΕΚ δηλαδή), έκταση τμήματος του Άλσους εμβαδού 3.000 τετραγωνικών μέτρων περίπου …, την “αποσυμπίεση” του πολεοδομικού καθεστώτος από την δόμηση, την εκμετάλλευση και την ένταση των χρήσεων γης, την εντατικοποίηση της περιβαλλοντικής προστασίας του παρακείμενου Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας”.

Περίτεχνοι όροι συσκότισης και όχι διαφώτισης των πραγμάτων χαρακτηρίζουν το Απόσπασμα 1, και θέλω να τους σημειώσω εδώ ξεχωριστά· θα μας χρειαστούν για όσα πούμε παρακάτω: 1) πολεοδομικό κεκτημένο 2) περιβαλλοντικό ισοζύγιο 3) “αποσυμπίεση” του πολεοδομικού καθεστώτος από την δόμηση, την εκμετάλλευση και την ένταση των χρήσεων γης.

Ας δούμε όμως τώρα και το δεύτερο απόσπασμα.

Απόσπασμα 2

“Οι πρόσθετες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου αφορούν κυρίως την πύκνωση και επαύξηση των χώρων πρασίνου στο υπόλοιπο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, την εντατικοποίηση της συνοχής, της συνέχειας και της λειτουργίας του Άλσους ως δασικού οικοσυστήματος, την ενίσχυση της αντιπυρικής προστασίας του και κάθε συναφές μέτρο που διασφαλίζει την αναγκαία αντιστάθμιση και αποκαθιστά το περιβαλλοντικό ισοζύγιο του Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας. Σημειώνεται μάλιστα στο σημείο αυτό ότι η έκταση του Άλσους που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 4 (της Νομοθετικής Ρύθμισης) συνιστά ποσοστό έως 2% της συνολικής έκτασης του Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ η αντιστάθμιση που δύναται να προκύψει με βάση τις περιβαλλοντικές κατευθύνσεις των προτεινόμενων ρυθμίσεων δεν είναι απλώς αντιστάθμιση, δηλαδή ισοδύναμη αποκατάσταση, αλλά πολλαπλάσια ωφέλιμη τόσο με ποσοτικά όσο και με ποιοτικά περιβαλλοντικά κριτήρια και σταθερότυπα, με σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα…”

Έχομε και στο Απόσπασμα 2 ένα όρο που πρέπει να σημειώσω ξεχωριστά, αντιστάθμιση λέγεται, με σημαντικό και καλά περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Τι παρατηρώ σε όσα σημειώνονται στα δυο αυτά αποσπάσματα;

Πρώτον: Το 2% της συνολικής έκτασης του Δάσους της Νέας Φιλαδέλφειας, που θα χάσει τον χαρακτήρα του, δεν είναι 3 στρέμματα όπως επιχειρείται να δημιουργηθεί η εντύπωση, αλλά τουλάχιστον 9 στρέμματα, με δεδομένο τα 450 στρέμματα που γνωρίζαμε μέχρι τώρα ως έκτασή του (επί τη ευκαιρία ας ξαναμετρηθεί, ώστε να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε).

Δεύτερον: Τι θα πει αντιστάθμιση με σημαντικό και καλά περιβαλλοντικό αποτύπωμα – αυτός που ορίζει το Δάσος οφείλει να το διατηρεί σε καλή κατάσταση, φυτεμένο σωστά, επισκέψιμο, προστατευμένο από τους κινδύνους που το απειλούν. Πού ακούστηκε να παραχωρούνται μερικά στρέμματα σε κάποιους επειδή θα φυτέψουν και καλά στο εναπομείναν; Αν κατ’ αυτό τον τρόπο ενεργούσε το Υπουργείο και ο Δήμος μας στα 100 χρόνια της ύπαρξής του δεν θα είχε μείνει ούτε ένα στρέμμα Δάσους. Τόσοι πολλοί ζήτησαν προς εξυπηρέτησιν των σκοπών τους στρέμματα από το Δάσος της Νέας Φιλαδέλφειας. Δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση να γίνει μια τέτοια τόσο κακή αρχή, με ανεπανόρθωτες τις συνέπειες για τις επόμενες γενιές. Είπαμε: “Άπαξ Δάσος, πάντα Δάσος“. Αντιστάθμιση και περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι όροι που, όπως ήδη σημείωσα, συσκοτίζουν τα πράγματα, ο όρος που διαφωτίζει τα πράγματα είναι παραχώρηση στρεμμάτων του Δάσους της Νέας Φιλαδέλφειας στην “Οικογένεια της ΑΕΚ” προς επίτευξιν των επιδιώξεών της. Και αυτό δεν στέκει, από κάθε άποψη.

Τρίτον: Ας δούμε τώρα το πολεοδομικό κεκτημένο – τέτοιο κεκτημένο συνιστά μόνο το Στάδιο της ΑΕΚ “ως ήτο και ευρίσκετο” στην Νέα Φιλαδέλφεια, τίποτε άλλο δεν συνιστά τέτοιο κεκτημένο. Αυτό και θα έπρεπε, κατά την γνώμη μου, να επιδιώκεται από την “Οικογένεια της ΑΕΚ”, το Υπουργείο και τον Δήμο, τίποτε άλλο, και αυτό όχι χωρίς ενστάσεις.

Δεν είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για Συντελεστή Δόμησης που συγκρίνεται με εκείνον τον Φαραωνικό που επιδιώχτηκε από την “Οικογένεια της ΑΕΚ” τα περασμένα χρόνια, ή με τον ισχύοντα για ανέγερση κατοικιών, καταστημάτων, κλπ. στα οικόπεδα του Συνοικισμού ή γύρω απ’ αυτόν – κατά την γνώμη μου το Γήπεδο ποδοσφαίρου της ΑΕΚ και το μελλοντικώς Στάδιό της δεν χρειάζεται “παρακολουθήματα” δεκάδων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, τα οποία ανατρέπουν το ως τώρα πολεοδομικό κεκτημένο όπως το προσδιόρισα παραπάνω.

Τέλος, όταν η “Οικογένεια της ΑΕΚ” επιδιώκει όσα επιδιώκει, δεν μπορεί το Υπουργείο να κάνει λόγο για “αποσυμπίεση” του πολεοδομικού καθεστώτος από την δόμηση, την εκμετάλλευση και την ένταση των χρήσεων γης” – το λιγότερο που θα είχα να παρατηρήσω είναι πως του λείπει η σοβαρότητα, παρά ταύτα όμως θα το καλούσα να ψάξει τα κιτάπια του να μας πει τις ρυθμίσεις που ίσχυαν για τα Γήπεδα παλαιότερα, όταν η κοινή λογική και η επιστημονική σκέψη είχαν κάπως μεγαλύτερη πέραση, και τα Συμφέροντα μικρότερη πρόσβαση στα Υπουργεία.

Κώστας Π. Παντελόγλου